در رویارویی با محدودیت‌ها سه راه داریم:
آن‌ها را بپذیرم
یا آن‌ها را تغییر دهیم
یا آن شرایط را ترک کنیم.
ما برای هر سه گزینه باید اقدامی کنیم.
ابتدا باید درک کنیم که ما بر بسیاری از شرایط کنترل نداریم؛ سپس همراه با این پذیرش باید اقدامی انجام دهیم. منتظر ماندن برای تغییر شرایط یعنی واگذار کردن زندگی به اتفاقات، یعنی تلف کردن وقت و زیر بار مسئولیت نرفتن.
تصمیمی که مدت‌هاست در پس ذهنتان نگه داشته‌اید را به یاد آورید. چه چیزی مانع انجام آن می‌شود؟
برای بررسی آن مانع چه اقداماتی انجام داده‌اید؟
شاید گفت‌وگو با یک کوچ بتواند به شما کمک کند این کلاف را باز کنید.
اگر نویسنده‌ی داستان حودتان بودید، چگونه آن را می‌نوشتید؟
در این هفته تمرین می‌کنیم که «منتظر اتفاقات نباشیم و داستان خودمان را بنویسیم».
@cyfco
