شعر حافظ در تاریخ ادبیات ایران، سیاسی‌ترین شعرهاست
چرا این شعر سیال، طنز خویش را همواره به عنصری از عناصر مذهبی گره می‌زند؟
زیرا حکومت عصر، قدرت خویش را به مذهب و عناصر اعتقادی مردم گره زده است و در عمل بیش از حکومت‌های دیگر از زبان مذهب و از نیروی اعتقاد مردم می‌خواهد به نفع خویش استفاده کند.
افلاطون گفته است: «در کمدی، روح آمیزه‌یی از رنج و لذت را تجربه می‌کند».
در طنز #حافظ نیز وضع چنین است؛ آن‌جا که شعر او لحن طنز به خود می‌گیرد، آمیزه‌یی از لذت و رنج است که ما را در خود فرو می‌برد:
نقد صوفی نه همین صافی بی‌غش باشد
ای بسا خرقه که مستوجب آتش باشد
محمدرضا #شفيعی_كدكنی
مجله حافظ، شماره ١٩، مهر ١٣٨٤
دایره مینا جدید
@daamina2
