تو را به یاد دارم همان‌گونه که در آخرین خزان بودی کلاه طوسی وُ دل آرام. در چشم‌های تو شعله‌های شفق می‌جنگید و برگ‌ها در آب روح تو می‌افتاد. پیچیده به بازوان من ـ چون تاکی برگ‌ها صدای تو را می‌انباشت صدای آهسته و آرام تو را ـ هیمه‌ی حیرتی که در آن تشنگی‌ام می‌سوخت سنبل آبیِ شیرینی تافته بر جانم. #پابلو_نرودا برگردان: #بیژن_الهی دایره مینا جدید @daamina2 179 views15:31
