پدیده تاریخی زندانی سیاسی؛ ستایش یک پایداری شمع شبانه تاریخ ا | دایره مینا ـ جدید
پدیده تاریخی زندانی سیاسی؛ ستایش یک پایداری
شمع شبانه تاریخ ایران عبارت «زندانی سیاسی» از سال ۱۳۱۶ خورشیدی با دستگیری گروه «۵۳ نفر» وارد ادبیات سیاسی و مبارزاتی ایران شد. تاریخ سیاسی، اجتماعی و فرهنگیِ ۸۴ سال گذشتة ایران‌زمین را بدون نقش برجسته، اثرگذار و پیشتازیِ «زندانیان سیاسی» نمی‌توان تصور نمود و زوایای تاریک ـ روشن آن را شناخت.
حیات سیاسی و اجتماعی ایران در این ۸۴ سال مشحون از خرد بینا، اندیشة توانا و چراغ روشنگر زندانیان سیاسی بوده است. از طرفی تداوم نسل به نسل زندانیان سیاسی در این هشت دهه، گویای استمرار یک درد مزمن و مشترک تاریخی در پیکر جامعة ایران می‌باشد. این درد مشترک و مزمن و وجه تاریک ایران، تداوم سلسلة دیکتاتوری‌ها بوده است و آن چراغ روشنگر و خرد بینا و وجه روشن، زندانیان سیاسی ضدارتجاع و دیکتاتوری‌ها.
تنها تدبیر دیکتاتور در دهه‌های گذشته همواره دیکتاتوری‌ها موفق بوده‌اند بین زندانی سیاسی و مردمی که زندانیان شمع روشنابخش آرزوهای آنان بوده‌اند فاصله، جدایی، سکوت و تاریکی حاکم کنند. در دهه‌های متمادی زندانیان سیاسی مقاوم و ضد ارتجاع به‌مثابه نخبه‌های پیشتاز، قربانی این فاصله، سکوت و تاریکیِ ناشی از خفقان اجتماعی و در محاق بودن صدای مردم شده‌اند.
ادامه مقاله: تغییر تعادل به جانب جبهة آزادی اینک زندانی سیاسی در جنبش مادران ایران‌زمین ستایش یک پایداری
