اصطلاح ایقاع در قانون مدنی :
زمانی که اراده یک شخص و بدون نیاز به اراده شخص دیگری موجب ایجاد یا از بین بردن یک ماهیت حقوقی شود آن را ایقاع گویند. مانند «ابراء» به این معنی که طلبکار از حق خود به اختیار صرف نظر نموده و ذمه بدهکار خو را بری نماید که در این حالت نیازی به اراده و رضایت مدیون نمی باشد و همچنین است، آنکه شریک مال مشاعی در هنگام وجود سایر شرایط اقدام به اعمال «حق شفعه» نماید و یا یکی از طرفین معامله را «فسخ» نماید که در این حالات بدون وجود نیاز به اراده فرد دیگری یک ماهیت حقوقی دیگری تشکیل گردیده یا از بین می رود.
مهم‌ترین ویژگی ایقاع این نکته است که با اراده‌ی یک شخص محقق می شود.
کانال حقوقی دادگستر
@dadgostar_hoghogh99
