در کتاب «احکام ارتشتاری» آمده است:
«چون هنوز حفاران چاههای اردوگاه به آب نرسیدهاند، فرمانده را نشاید که از تشنگی سخن گوید. چون هنوز خیمههای اردوگاه برپا نشده است، فرمانده را نشاید که از خستگی سخن گوید. و چون هنوز از مطبخ اردوگاه دود و دم نخاسته است، فرمانده را نشاید که از گرسنگی سخن گوید. آری، او را نشاید که در زمستان جامۀ پشمینه پوشد و در تابستان بادزن به دست گیرد و در زیر باران چتر گشاید».
این را گویند آییندانیِ فرماندهان جنگی. در اوضاع امن و ناامن این آیینها را رها نمیسازد او و این چنین است که ارتشش اتّحادی دارد ناگسیختنی و به کارشان میگیرد بی آنکه هرگز خسته شوند. با مهربانی خود آنان را همواره گرد هم میآورد و با طرح و تدبیرش آنان را متّحد میسازد. از اینجاست که گفتهاند: «سختکوشانه به انباشتن مهربانی درکوش تا از یک، دههزار به دست آوری».
- تمهیدات سهگانۀ هوانگ شّیگُنگ (黃石公三略)، فصل یک، بند 12.
━━━━━━━━━━━━━
⠀@Daoismir معارف مشرقی
━━━━━━━━━━━━━
軍讖曰:軍井未達,將不言渴。軍幕未辦,將不言倦。軍灶未炊,將不言飢。冬不服裘,夏不操扇,雨不張蓋,是謂將禮。與之安,與之危,故其眾,可合而不可離,可用而不可疲,以其恩素蓄,謀素合也。故曰:蓄恩不倦,以一取萬。