فصلنامۀ دریچه - Daricheh Magazine

2019-03-20 14:05:20 شمارۀ پنجاهم فصلنامۀ دریچه منتشر شد. با آثار، گفت و گوها و اشعاری از: دکتر عبدالحسین ساسان، دکتر اصغر دادبه، دکتر مهدی نوریان، محمد طاهری خسروشاهی، حسین ملایی، سعید بیابانکی و ... به همراه یادنامۀ استاد جمشید مظاهری (سروشیار) باز کردن / نظر دهید

2019-01-18 14:45:01 دوستان و سروران عزیز
بهمن ماه سالگرد درگذشت استاد عزیزمان جمشید سروشیار است. می خواهیم در شمارۀ زمستان دریچه به این مناسبت پرونده ای از مقالات در موردایشان (یا تقدیم به ایشان) چاپ کنیم. دوستان علاقه مند تا پایان هفته ی آینده(۴ بهمن) آثار تقدیمی به ایشان را به دست ما برسانند.
Dariche.magazine@gmail.com

فدای وفایتان
ارادتمند مجید زهتاب باز کردن / نظر دهید

2018-12-30 17:25:05 باز کردن / نظر دهید

2018-12-30 17:24:55 فهرست مقالات شمارۀ جدید فصلنامۀ دریچه (سال سیزدهم، شمارۀ 49، پاییز 1397) باز کردن / نظر دهید

2018-12-30 16:45:58 https://fidibo.com/book/85898-مجله-فصلنامه-دریچه-شماره-49

نسخۀ الکترونیکی فصلنامۀ دریچه منتشر شد.
علاقه مندان می توانند دریچۀ شمارۀ 49 ام را در «فیدیبو» بخوانند.
در این شماره می خوانید:
یادمان دکتر محمدعلی مرادی
چرا اقتصاد ایران به چنین روزی افتاد
مقایسه خودروسازی ایران با کرۀ جنوبی
مارون، ظهور رادیکالیسم
زمزمه‌هایی از مثنوی در روستایی دوردست در بریتانیا
یادی از سعدی سینمای ایران: زنده یاد علی حاتمی
و... باز کردن / نظر دهید

2018-08-14 19:20:48 یادداشت‌هایی از تاریخ اصفهان: مُنار جمُ‌ جُم (= مَنار جنبان)
منارجنبان معجزه یا شاهکار معماری
جمشید سروشیار
بر سنگ مرمرینی که بر بالای سر گور این عارف بر دیوار نصب است، این عبارت به خطّ ثلث برجسته نقش است: «هذا قبر الشّیخ الزّاهد البارع المتورّع السّعید المتّقی عمو عبداللّه‌بن محمّدبن محمود سقلا رحمـﮥ‌ اللّه علیه و نور فی‌السّابع عشرة من شهر ذی‌الحجـﮥ سنۀ ستّ عشر و سبعمائـﮥ». با این نبشتۀ روشن لوح گور، معلوم نیست، مؤلّف تاریخِ اصفهان، انصاری نسبت «صیقلانی» را از کجا آورده است؟ یوزوکچیان (وصف بناهای مشهور اصفهان: 68). در شرحی که از منارجنبان به‌دست می‌دهد، به نقل از پیران محلّ می‌نویسد که: در این بقعه، سقّای جناب علی(ع) به خاک خفته است! آیا در تداول مردم این روستا در زمان حیات عمو عبدالله، «سقّا» را «سقلا» می‌گفته‌اند؟ به نظر نویسندۀ این سطور، این نکته سزاوار بررسی است. والله اعلم. شادروان استاد همایی (تاریخ اصفهان: 3/267) نیز نسبت این شیخ متورّع را «سقلابی» آورده‌اند امّا مأخذ قول خویش را یاد نفرموده‌اند؛ رحمـﮥ‌الله علیه.منارچمبان

باری، از احوال این شیخ زاهد مانند بسیاری از مشایخ و زهاد روزگار باستان جز افسانه‌های غریب کرامت‌آمیز ـ که اغلب عیناً به دیگران نیز منسوب است ـ چیزی به دست نیست: برخی مزار وی را در بعض شب‌ها نورافشان دیده‌اند (رک: سفرنامۀ جیمز موریه: 2/174) یا سال‌ها پس از وفات او چون تربتش را گشوده‌اند، کالبد وی را همچنان تر و تازه یافته‌اند (روضات‌الجنّات: 3/306). در سال 1226(=1811م) که جیمز موریه در اصفهان بوده و به تماشای منارجنبان رفته است، ظاهراً هنوز خرقۀ فرسوده و ژندۀ متبرّک و معجزنمای شیخ که چندین من وزن داشته است، نزد متولّیان مزار محفوظ بوده است (رک: سفرنامه: 2/174)! از سخنان مادام دیولافوا (رک: ایران و کلده و شوش: 296) چنین برمی‌آید که خلاف نظر انصاری، عقول همۀ فرنگیان در باب منارجنبان چندان هم حیران نبوده است. در سفرنامۀ این باستان‌شناس، در سبب جنبیدن مناره‌های این مزار، شوهر وی، مارسل که معمار بوده است و همسفر او، بر حسب دانش خویش سخن گفته است و توجیهی فیزیکی از حرکت این مناره‌ها به دست داده است. امّا شگفت است که دانشی‌مردی چون میر سیّدعلی جناب (1287ـ1349ق) که از افاضل عصر خویش به‌شمار است و از آن جمله در ریاضی از مدرّسان مشهور بوده است، گفتار مارسل را ـ که هرچه هست بر بنیادی علمی استوار است ـ مردود قلم داده و علّت اصلی حرکت این دو منار را «استحکام و چسبندگی خاک رُست اصفهان» دانسته و گفته است: «مخصوصاً این دو مناره چون سبک و محقّر و قابل بغل کردنِ هر کس و دستگیره‌دار می‌باشد، بهتر این اثر را ظاهر می‌کند (رک: راهبر برای مسافرین اصفهان: 23).

ادامه..


https://www.alef.ir/news/3970523171.html باز کردن / نظر دهید

2018-08-14 19:20:48 ادداشت‌هایی از تاریخ اصفهان: مُنار جمُ‌ جُم (= مَنار جنبان)
منارجنبان معجزه یا شاهکار معماری
جمشید سروشیار

https://www.alef.ir/news/3970523171.html باز کردن / نظر دهید

2018-08-14 11:38:19 آموزش و تحصیل به زبان مادری؟ آری یا نه!
يك ملت، يك زبان
دكتر محمدرضا توكلى صابرى
https://www.alef.ir/news/3970523111.html باز کردن / نظر دهید

2018-08-14 11:37:51 یک مجله یک متن/ آموزش و تحصیل به زبان مادری؟ آری یا نه!

یك ملت، يك زبان

دكتر محمدرضا توكلى صابرى

ما ايرانيان جزو تعداد انگشت‌شمار كشورهايى هستيم كه دانش‌آموزان آن مى‌توانند متون نظم و نثر هزارسالۀ خود را از شاهنامه تا سفرنامۀ ناصرخسرو، بخوانند. فهم متون قديمى فقط منحصر به افراد باسواد نيست. افراد بى‌سواد هم قرنها شاهنامه را در قهوه‌خانه‌ها و چايخانه‌ها شنيده و فهميده و لذت برده‌اند. بیشتر متن‌هاى ادبى زبانهاى اروپايى به چهارصد و يا پانصد سال پيش نمى‌رسد و متون پيش از آن را اروپايى‌ها نمى‌توانند بفهمند. حتى دو زبان قديمى يونانى و عبرى چنين توفيقى را ندارند، زيرا زبان امروزى آنها با زبان هزار سال پيش از آن بسيار تفاوت پيدا كرده است. فارسى، زبانى است كه هنوز در آسياى ميانه، قرقيزستان، تركمنستان، تاجيكستان، ازبكستان، پاكستان، افغانستان مردم با آن سخن مى‌گويند. اين زبان، زبان وحدت ملت ايران است. بايد به آن اهميت داد.

به‌تازگى از يك سفر در آذربايجان و كردستان و خوزستان بازگشتم. در اين سفر در چندين جا صحبت از لزوم آموزش و تدريس به زبان مادرى پيش كشيده شد. تبليغ براى آموزش و تدريس به زبانهاى محلى در كشورى كه زبان رسمی‌اش فارسى بوده است و داراى چنين ادبيات جهانى است، قابل تأمل است. اگر در دوران گذشته كه روزنامه و راديو و تلويزيون نبود و آموزش عمومى و رايگان وجود نداشت، كودكانى كه زبان مادرشان فارسى نيست مشكل يادگيرى زبان فارسى را داشتند، اكنون با عموميت رسانه‌هاى عمومى و شبکه‌هاى تلويزيونى و برنامه‌هاى كامپيوترى، كتاب و كتابخانه‌هاى عمومى اين مشكل خيلى كمتر شده است و بسيارى از كودكان غير فارسى‌زبان حتى پيش از رفتن به مدرسه زبان فارسى را ياد مى‌گيرند. وزارت آموزش و پرورش نبايد در دام تدريس زبان مادرى به جاى زبان فارسى گرفتار شود. علت پايندگى و دوام فرهنگ ايران وجود زبانها و فرهنگهاى مختلف در اين كشور پهناور است. شايد بدون اين تنوع، فرهنگ ايران اين بالندگى و اين پايندگى را نمى‌داشت. بايد زبان فارسى را هم به‌عنوان زبان پيوند همۀ زبانهاى بومى ايرانى ترويج كرد. اين زبان زبان وحدت ملت ايران است. هيچ زبانی نبايد جانشين زبان فارسى شود. در حالى كه نبايد هيچ‌گونه ممانعتى براى گفت‌وگو و انتشار به زبانهاى محلى وجود داشته باشد. آموزش كودكان بايد به زبان فارسى و در كنار زبانهاى محلى باشد نه اين كه زبانهاى محلى جانشين زبان فارسى شود. زيرا كه اگر هركسى بخواهد به زبان ناحيۀ خودش آموزش يابد، پس يك بلوچ و كرد چگونه بايد با يك آذربايجانى گفت‌وگو كنند، جز زبان فارسى؟ پس غرض جانشين‌شدن زبان مادرى به جاى زبان فارسى از ميان مى‌رود.

اگر قرار باشد كه هر كسى به زبانى كه در محيطش گفت‌وگو مى‌شود و يا در كودكى با آن آشنا شده است صحبت کند، پس ممكن است كه كسى درخواست كند كه دولت بايد بودجه‌اى را براى آموزش زبان مطربى اختصاص دهد. زبان فارسى برآيند همۀ زبانهاى ايرانى است كه به دلیل توانايی‌هايش در بيان مطالب علمى، ادبى و فلسفى به اين مقام رسيده است. كمتر زبان غير اروپايى است كه چنين توانايى مطابقه با زمان و وضع برابر نهاده‌هايى براى واژه‌هاى بيگانه داشته باشد. بودجۀ دولتى فقط بايد صرف آموزش زبان فارسى شود كه زبان ملى است. با اين حال اگر هر قومى بخواهد به زبان خودش صحبت كند، نبايد مانع آن شد، همان‌طور كه اكنون چنين است و در استانهايى كه زبان مادرى آنان غير از زبان فارسى است، روزنامه و مجله و راديو به همان زبانها منتشر مى‌شود. امكانات دولتى فقط بايد صرف آموزش زبان فارسى شود و هر ايرانى بايد زبان ملى ميهن خود را ابتدا ياد بگيرد كه زبان ارتباط ميان همۀ قومهاى ايرانى است.

ادامه...

https://www.alef.ir/news/3970523111.html باز کردن / نظر دهید

2018-07-31 12:19:11 در این شماره می خوانید باز کردن / نظر دهید