روشنفکری در ایران بیماری است!
روشنفکران طبقه‌ای را دلالت می‌کنند که فحولان فهم‌اند و دشت‌های اندیشه را چابک‌سوارانه چالاکی می‌کنند.
روشنفکری دلالتی است و رسالتی است جهت تولید معنا و محتوا.
بر این منوال روشنفکری بر مدار «معنا سازی» و «تولید محتوا» سه گانه‌ای را هم‌وندی می‌کنند دائر بر:
ـ روشنفکران تولید کننده اندیشه
ـ روشنفکران توزیع کننده اندیشه
ـ روشنفکران مصرف کننده اندیشه
مع‌الاسف درخت روشنفکری در ایران سترونه و سهم جامعه روشنفکری ایران از این ثلاثی نه تولید اندیشه است و نه توزیع اندیشه و نه ترویج آن و تنها «تیپ ریکوردهائی»اند برای ضبط و قرقره تراوشات اندیشه‌های غربی.
نژندی که روشنفکری در ایران را مُبدل به یک بیماری کرده!
بیماری «تنزه طلبی و خودخاص بینی» بدون کمترین خروجی و تولید محتوا!
ادا درآوردنی مهوع با ادبیاتی مطنطن و محتوائی خالی از فهم!
#داریوش_سجادی
