در شب پانزدهم ماه ذى القعده حق تعالى به سوى بندگان مؤمن خود نظر رحمت مى‌کند؛ کسى که آن شب را به عبادت به سر آورد ثواب صد عابد به او عطا مى‌کند که در یک چشم به هم زدن معصیت خدا نکرده باشد و چون نصف شب بگذرد شروع کن به عبادت و نماز و حاجات خود را از حق تعالى طلب کن، هر حاجت طلب کنى مستجاب مى‌گردد.
زاد المعاد، ج ۱، ص ۱۵۷
امام امیرالمومنین علی علیه السلام:
« نخستین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد، در روز بیست و پنجم ماه ذی‌القعده، روز دحوالارض بوده است و هرکس این روز را روزه بدارد و شب آن را به عبادت بپردازد، به پاداش عبادت صد ساله رسیده است؛ عبادت صد ساله‌ای که روز‌های آن را به روزه و شب‌های آن را به عبادت گذرانیده است. و هر جماعتی که در این روز گِرد هم آیند و به ذکر پروردگار بپردازند ، پراکنده نخواهند شد مگر آنکه خواسته‌های آنان برآورده خواهد شد و در این روز هزاران رحمت از سوی پروردگار نازل می‌شود که نودونه درصد آن از آنِ کسانی است که روزش را به روزه و ذکر مشغول باشند و شبش را به احیا و عبادت بپردازند.
مراقبات، ص ۱۸۶ - ۱۸۷
امام صادق علیه السلام:
آنکه روز دحو الارض را روزه بگیرد، مانند کسی است که شصت ماه روزه گرفته باشد.
علّت قرار گرفتن كعبه در وسط زمين، آن است كه دحو الأرض (گسترش خشكى) از آن جا شروع شد، و هر بادى كه در عالم مى‌وزد، از زير ركن شامى بيرون مى‌آيد، و آن نقطه، نخستين قطعه اى از خشكى است كه در زمين نهاده شد؛ زيرا آن جا وسط [كره زمين ]است تا فاصله مردم شرق و غرب با آن، يكسان باشد.
عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج۲ ص۸۸ ح۱؛ حکمت نامه رضوی، ج ۴ ص ۱۳۳
خَرَجَ عَلَينا أبو الحَسَنِ - يعني الرِّضا عليه السلام - في يومِ خَمسَةٍ وَعِشرينَ مِن ذي القَعدَةِ ، فَقالَ : صوموا ؛ فإِنّي أصبَحتُ صائِماً . قُلنا : جُعِلنا فِداكَ ، أيُّ يومٍ هُوَ؟ فقالَ : يومٌ نُشِرَت فيهِ الرَّحمَةُ ، ودُحيَت فيهِ الأَرضُ ، ونُصِبَت فيهِ الكَعبَةُ ، وَهَبَطَ فيهِ آدَمُ عليه السلام .
ابو الحسن، يعنى امام رضا عليه السلام، در روز بيست و پنجم ذى قعده به ميان ما آمد و فرمود: [امروز را] روزه بگيريد. من هم روزه هستم گفتيم: قربانت شويم! امروز، چه روزى است؟ فرمود: روزى است كه در آن، رحمت منتشر شد و زمين، گسترش يافت (دحو الأرض)، و كعبه برپا شد، و آدم ع [به زمين] هبوط كرد.
شب بیست و پنجم ماه ذى القعده حضرت ابراهیم و حضرت عیسى بن مریم- که بر آنان درود باد- متولد شدند. و زمین در آن شب از زیر کعبه گسترش پیدا کرد، و نیز فضیلتى در این شب وجود دارد که هیچ‌کس از آن یاد نکرده است و آن این است که هر کس در آن روز روزه بگیرد مانند کسى است که شصت ماه روزه گرفته باشد.
