تا می آیی انگار ابر چشمانم آبستن باران شوق می شود نمی دانم چرا | 🌸دلنوشته🌸

تا می آیی
انگار ابر چشمانم
آبستن باران شوق می شود
نمی دانم چرا
اما دلم درون سینه می لرزد
به گمانم تو
با تیر نگاهت
قلبم را نشانه رفته ای
زیبا
تسلیم دوست داشتنت شده ام
به گمانم
تو آمده ای قرار از دل من بربایی
کافیست
چشم هایت چونان ماه
درون آسمان طالعم متولد شوند
خوشبختی مرا در آغوش می گیرد
شادمانی میهمان لب هایم می گردد
و چون مرا با شعر سرخ لبانت می بوسی
دوباره متولد می شوم



#امیر_عباس_خالق_وردی


@delneveshte1268