در نهایت ما بازیچه دست هوش مصنوعی خواهیم شد! هوش مصنوعی جای | روزنامه دنیای اقتصاد
در نهایت ما بازیچه دست هوش مصنوعی خواهیم شد!
هوش مصنوعی جای والدین، معلمان، دوستان و بسیاری از اطرافیان ما را خواهد گرفت...!
در آیندهای بسیار نزدیک، بچهها همراه با «دستیاران هوش مصنوعی» خود بزرگ میشوند؛ آنهم دستیارانی که بهطور همزمان هم میتوانند پرستار کودک باشند، هم معلم خصوصی، هم مشاور و هم دوست و همدم همیشگی کودکان.
چنین دستیاران باهوشی میتوانند به زبانهای مختلف به کودکان ما درس بدهند و به همه موضوعات علمی تسلط کامل دارند و میتوانند بهترین و مناسبترین روش تدریس هر کودک را انتخاب کنند.
میتوانند بهترین همبازی بچهها باشند و آنها را به بهترین شکل سرگرم کنند و به عاملی تبدیل شوند که جای والدین را در تربیت و آموزش و بازی میگیرد.
در اینجا با چالش عاملیت و نقشآفرینی روزافزون هوش مصنوعی روبهرو هستیم که عاملیت انسانی در درون خانوادهها را به چالش میکشد.
وقتی بچهها در دوران کودکی با دستیاران دیجیتال زندگی کنند به آنها عادت میکنند.
این دستیاران دیجیتال همزمان با بزرگ شدن کودکان تکامل پیدا میکنند و آشناییشان با آنها بیشتر میشود و بهگونهای به کودکان ما خدماترسانی میکنند که مطابق میلشان است و از این نظر به میزان زیادی شبیه به پدر و مادر واقعی آن کودکان خواهند شد.
دستیاران دیجیتال بهعنوان یکی از گزینههای اصلی همراهی با افراد بزرگسال در آینده مطرح هستند.
برای خیلیها، سروکار داشتن با دستیاران دیجیتال خیلی دلپذیرتر و کمدردسرتر از سروکله زدن با انسانهاست و این یعنی کاهش روابط بین انسانها.
همه اینها به معنای دگرگون شدن خیلی چیزها در آینده خواهد بود؛ ازجمله تغییر یافتن خاطرات کودکی، در طبیعت بازی کردن و آموختن، دوست پیدا کردن و برقراری رابطه عاطفی با دیگران.
معلمهایی که به نسل آینده درس خواهند داد، نه یکسری انسان، بلکه ماشینهایی هستند که همان کاری را انجام میدهند که معلمهای انسان انجام میدادند؛ با این تفاوت که فاقد حساسیتها، دلسوزیها و عواطف انسانی هستند.
در آینده، والدین با چالش جدی و جدید موافقت یا مخالفت با نقشآفرینی پررنگ هوش مصنوعی در زندگی کودکانشان مواجه می شوند.
به احتمال زیاد، تلاشهای پدر و مادرهای نسل فردا در محدودسازی نقشآفرینی هوش مصنوعی و دستیاران دیجیتال در زندگی فرزندانشان بهجایی نخواهد رسید؛ بهویژه زمانی که جایگزینهای مناسب و قدرتمندی ندارند.
دیجیتالی شدن همهچیز موجب شده تا ما از اندیشههای عمیق و متمرکز شدن بر افکارمان دور شویم و کیفیت افکارمان به میزان زیادی کاهش یابد.
امروزه و به میزان بسیار بیشتری در فردا، ما با حجم عظیمی از اطلاعات روبهرو هستیم که توسط الگوریتمها و هوش مصنوعی تولید و به سمت ما فرستاده شده و به شکلهای مختلفی تمرکز ما را به هم خواهند زد و ما را از اندیشههای عمیق و انسانی دور خواهند کرد.
تمام اینها باعث میشوند ما آن عاملیت و استقلالی را که درگذشته از آن برخوردار بودیم از دست بدهیم و به بازیچههای دست هوش مصنوعی تبدیل شویم.