رهایم کرده‌ای در این جهان بی‌گفت‌وگو که یک شعر، یک کلمه حتی د | مجله دیالکتیک تنهایی
رهایم کرده‌ای در این جهان بی‌گفت‌وگو که یک شعر، یک کلمه حتی در نگاهِ مردمانش جوانه نمی‌زند، نمی‌شکفد؛ رهایم کرده‌ای بر این زمین دل‌مرده که هیچ گیاه لبخندی حتی از آن نمی‌روید؛
در غرفه‌های آسمان مگر چقدر ازدحام تبسم هست چقدر واژه، چقدر شعر موج می‌زند مگر که رهایم کرده‌ای چنین بوی خاک بگیرم بوی تنهایی؟!
