بزرگ علوی امید واهی رو اینجوری بیان میکنه : در خیابانهایی که هرگز آمد و شد نداشت، در ساعاتی که میدانستم مشغول کار است، در خانههایی که اصلاً صاحبان آنها را نمیشناخت، همیشه منتظرش بودم. 29 views𝑸𝒂𝒛𝒂𝒂𝒍, 07:01
