ڪاش جاے اندوه را عشق میگرفت جاے جنگ را آغوش ڪاش ' تنهایی' ن | دَّوّ خَِـَّ℘طِّـٖٖـۘۘـُِ شَِـُّ℘ـعـٖٖـۘۘـرُِ
ڪاش جاے اندوه را عشق میگرفت جاے جنگ را آغوش ڪاش " تنهایی" نبود و هر بوسه ... سنجاقڪے ڪه روے برڪه میرقصید ڪاش "بے بی" زنده بود و طوفان و دریا دوستان مهربانترے بودند
دوستت دارم عزیزم و از میان اے ڪاشها "تو سخت ترینشان هستی"
