نام ها و برندهای ایرانی مثل:
میوا، سیلور، ناظر، اپلینکس
مشخص هستند که OEM کدام برند چینی هستند.
و نام ها یا برندهایی نظیر
اکسوم، حارص، ام ان آی، کستل، الکترونگار، پاوان، و زدیکس نیز همچنین از منابع مشخص تغذیه می شوند.
این چند شرکت در این سالها با نام تولید ایرانی و در این فرصت جدید و تازه صدها میلیارد تومان درآمد بدون رقابت داشته اند،
اما یک سوال؟ این شرکت ها و شرکت های مشابه برای ارتقا دانش در این صنف چه کاری را انجام داده اند.
آقای شنتیایی در گفتگو با مجله ی ایران آلارم در ویدئوی ضبط شده ی اخیر می گوید ما در اینجا محصولاتی را که قرار است
در آینده تولید کنیم را نیز داریم و تصویر آنها را در مانیتور می توانید ببینید.
خانم نسیم توکل از شرکت عرش گستر تقریبا هر روز در اینستاگرام در معرفی شرکت خود از کلماتی مثل دانش بنیان یا استخدام نخبه ها می گوید.
فراگستر از کلمه ی دانشگاه استفاده میکند
اگر ممکن است به صورت دقیق و شفاف مشخص کنید منظورتان از این کلمات چیست
دانشگاه، نخبه، تولید، دانش بنیان، متخصص
کنفوسیوس می‌گوید: «اولین ظلم و بدترین ظلمی که انجام شد، ظلم به کلمات بود.»
