کمترین تصویر از یک زندگانی آب، نان، آواز! ور فزون‌تر خواهی ا | دورهمی ادبیات
کمترین تصویر از یک زندگانی آب، نان، آواز! ور فزون‌تر خواهی از آن گاهگه پرواز ور فزون‌تر خواهی از آن شادی آغاز ور فزون‌تر بازهم خواهی... بگویم باز؟ آنچنان بر ما به نان و آب، اینجا تنگ‌سالی شد که کس در فکر آوازی نخواهد بود وقتی آوازی نباشد شوق پروازی نخواهد بود
