2022-04-25 00:47:54
ترویج خشونت از منابر و مراجع حکومتی را متوقف کنید
هشدار جمعی از فعالان سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و حقوق بشری به حاکمیت درباره رفتار و گفتار طالبانی
بهنام هستی بخش
مردم شریف ایران مستحضرند که اخیراً در نماز جمعه مشهد از نمازگزاران دعوت شد که به عنوان یک تکلیف الهی نسبت به دیگران اظهار نفرت و انزجار کنند. در نماز جمعه اصفهان نیز از مردم خواستند در گروههای چند نفره بروند و بساط روزهخواران را درهمبریزند. اکنون ازهرسویی حکم به «آتش به اختیار» داده میشود تا به زور دیگران را وادار به رعایت ظواهر کنند و این درست همان نقطهای است که نظام حاکم را به عنوان یک پروژه ایدئولوژیک، اخلاقی و فرهنگی درمسیر شکست قرار داده است.
اعمال زور و خشونت برای تحمیل سلیقه و سبک زندگی از جمله حجاب اجباری و نوع پوشش، روابط اجتماعی و حتی عبادتهای فردی، درکنار مصائب عظیم اقتصادی، نشاط عمومی مردم ما را رو به اضمحلال برده، به روان جامعه آسیب زده و یاس و غم و سرخوردگی را گسترش بیسابقه داده است.
در این میان نسل جوان پس از انقلاب، بویژه زنان، چه در عرصه سیاسی و چه در عرصه اجتماعی در معرض بیشترین تحقیرها و آسیبها قرار گرفتهاند؛ بسیاری مهاجرت یا انفعال را انتخاب کرده و بعضی در اعتراض به این رویههای اشتباه، گرفتار حذف و حبس شدهاند. در چنین شرایطی صدای خشونت، تهدید و تحمیل و ارتجاع از مراجع و منابر رسمی، به ناامنی و تنفرپراکنی دامن میزند. در چنین شرایطی ائمه جمعه و روحانیان وابسته به قدرت، گویا به صورتی هماهنگ و دستوری خشونت را باز تولید میکنند.
تریبونهای نمازجمعه که اول بار پس از انقلاب با کلام روحانی آزاداندیش و روادار مرحوم طالقانی جان یافت که گفت: «ما آمدهایم که برای آزادی بشر و مردم میثاق ببندیم»، اکنون استبداد را زیر پرده دین ترویج میکنند و علیه دردمندان، رنجکشیدهها و محرومان فریاد تهدیدآمیز میکشند و به ابزاری برای تحمیل ایدههای طالبانی بر مردم با تهدید و زور و خشونت بدل شدهاند.
تحمیل تکصدایی حتی با اعمال خشونت، به عنوان سیاست راهبردی راه را بر هرگونه تلاش برای صلح و دوستی و وفاق ملی بسته است. وقتی زور و خشونت بهاتّکاءِ درهمتنیدگیِ ناصوابِ قدرت و شریعت، به مثابه یکی از مهمترین ابزارها و تدابیر حکمرانان برای غلبه بر بحرانهای سیاسی و اجتماعی و حتی اقتصادی به کارگرفته میشود، دیر یا زود جامعه نیز در خشونتی ساختاری غوطهور خواهدشد و تمامی ابعاد زندگی اعم از اقتصاد، سیاست، فرهنگ و اجتماع را دربرخواهدگرفت. آیا حکومت درک نمی کند که گرانی و تورم و بیکاری گسترده، رکود و بیعدالتی، گسترش اعتیاد، کارتنخوابی، حاشیهنشینی، کودکان کار، سرقت و قتل و… چگونه میتواند جامعه را به سوی خشونت سوق دهد؟
ازسویدیگر، سرکوب معترضان به نقض حقوق شهروندی از جمله معلمان، بازنشستگان و کارگران رویهای نهادینه در نظام شده است. حکومت بهجای درک موقعیت و تلاش برای رفع رنجهای اقشار و طبقات معترض و کمک به خروج از بحرانها، تشدید سرکوب را در دستور کار قرار دادهاست. چگونگی پاسخ نظم مستقر به اعتراضات در انتخابات ۸۸، دی ماه ۹۶، آبان ۹۸، بحران آب اصفهان و خوزستان، در کنار سرکوب اخیر زنان در مقابل ورزشگاه مشهد و دهها مورد دیگر، نشانههای واضحی از اِعمال خشونت همهجانبه علیه مردم عاصی از بیعدالتی و نابرابری است.
با وجود این همه ترویج خشونت و نفرتپراکنی از منابر و مراجع رسمی و حکومتی، مردم ایران و جامعه مدنی امّا بیش از گذشته بر فرهنگ صلح و مدارا و گفتگو اصرار میورزد و اقشار مختلف در پیگیری مطالبات و خواستههای برحق خود، بر مشی خشونتپرهیز تاکید میکنند ولی ادامه وضع کنونی، آسیبهای ناشی از خشونت ساختاری در ابعاد سیاسی، اجتماعی و اقتصادی بویژه تبعیض، فقر و نابرابری، از ظرفیت خشونتپرهیز جامعه میکاهد و به فورانِ ناخواستهی خشم و تنفر میانجامد.
ما امضاکنندگان این بیانیه به حکومت هشدار می دهیم وضع بحرانی کنونی را دریابد و نجابت ملت را حمل بر رضایت یا انفعال نکند و با تمکین به حاکمیت قانون و حق حاکمیت ملی، بیش از این خشونت ساختاری و افسار گسیخته را بر مردم تحمیل نکند.
1401/2/4
لیست کامل اسامی :
https://bit.ly/3EICCQr
https://t.me/DaghdagheIran
1.1K views21:47