2022-08-30 11:12:17
به یکجایی از زندگی که رسیدی،
می فهمی توانایی عشق ورزیدن؛
بزرگ‌ترین هنر دنیاست.
به یکجایی از زندگی که رسیدی،
می فهمی از درد های کوچیکه که آدم می ناله؛
ولی وقتی ضربه سهمگین باشه، لال می شه.
به یکجایی از زندگی که رسیدی،
می فهمی اگر بتونی دیگری را همونطور
كه هست بپذیری و هنوز عاشقش باشی؛
عشق تو کاملا واقعیه.
به یکجایی از زندگی که رسیدی،
می فهمی همیشه وقتی گریه می کنی
اونی که آرومت میکنه دوستت داره
اما اونی که با تو گریه میکنه عاشقته.
به یکجایی از زندگی که رسیدی،
می فهمی كسی كه دوستت داره،
همش نگرانته.
به خاطر همین بیشتر از اینكه بگه
دوستت دارم میگه مواظب خودت باش.
و بالاخره خواهی فهمید که :
همیشه یک ذره حقیقت پشت هر
“فقط یه شوخی بود “ هست.
یک کم کنجکاوی پشت
” همین طوری پرسیدم “ هست.
قدری احساسات پشت
“به من چه اصلا “ هست.
مقداری خرد پشت ” چه میدونم” هست.
و اندکی درد پشت” اشکالی نداره” هست.
زندگی چون گل سرخ است
پر از عطر… پر از خار…
پر از برگ لطیف…
یادمان باشد اگر گل چیدیم
عطر و برگ و گل و خار
همه همسایه دیوار به دیوار همند…!
98 views08:12
د
