اگر زمان، منتظر ما می‌ایستاد تا به بلوغ برسیم، قطعا زندگی‌مان | من یک روانشناسم

اگر زمان، منتظر ما می‌ایستاد تا به بلوغ برسیم،
قطعا زندگی‌مان را با نقص‌های کمتری تجربه می‌کردیم.
نمی‌دانم زندگی بدون واژه‌ی افسوس چه شکلی خواهد بود! شیرین‌تر است یا مزه‌ی یکنواختی دارد؟

تنهایی پر هیاهو
بهومیل هرابال