کیرکگور نخستین کسی بود که میان ترس و اضطراب (دلهره) تمایز قائل | مرکز روان شناسی شمیم زندگی👆🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺👆
کیرکگور نخستین کسی بود که میان ترس و اضطراب (دلهره) تمایز قائل شد، او ترس را ترسیدن از چیزی و دلهره را ترسیدن از هیچ چیز یا نیستی تعریف کرد و سرسختانه معتقد بود در این نیستی، دیگر فرد کاره‌ای نیست.
فرد دلهره از دست دادن خود و نیست شدن را دارد و از آن مضطرب است. برای این اضطراب نمی‌توان مکانی تعیین کرد. رولو می می‌گوید: ناگهان از همه سو بر ما یورش می‌برد. ترسی که نه قابل فهم است، نه معلوم است از کجا آمده و نه می‌توان با آن مواجه شد و با این وجود هولناک و هولناک‌تر می‌شود: احساس درماندگی‌ای را موجب می‌شود که خود ناگزیر اضطراب بیشتر می‌آفریند.
(فروید اضطراب را واکنشی به درماندگی می‌دانست، نوشته است اضطراب علامتی‌ست که به ما می‌فهماند خطری در کار است و فرد منتظر است موقعیت درمانده‌کننده از راه برسد.)
چگونه باید با اضطراب مقابله کرد؟ باید چیزی را جایگزین هیچ چیز کنیم. منظور از عبارت هیچ چیز که مایه دلهره است به تدریج یه یک چیز بدل می‌شود هم همین است. و رولو می آن را این‌گونه بیان کرده است: اضطراب درصدد بدل شدن به ترس است. اگر ترس از هیچ چیز را بدل به ترس از یک چیز کنیم می‌توانیم پیکاری برای حفظ جان خود تدارک ببینیم.»
اروین یالوم از کتاب روان‌درمانی اگزیستانسیال ترجمه سپیده حبیب
