2022-07-31 18:10:41
Antoine Bara (Christian writer) writes: “No battle in the modern and past history of mankind has earned more sympathy and admiration as well as provided more lessons than the martyrdom of Hussain in the battle of Karbala.”
(Hussain in Christian Ideology)
آنتوان بارا نویسنده و محقق مسیحی و آگاه به تاریخ اسلام است. او در سال ۱۹۴۳ م. متولد شد. و در سال ۱۹۷۸م. کتاب «امام حسین(ع) در اندیشه مسیحیت» را منتشر کرد. وی به برخی شرق شناسان که واقعه دردناک کربلا را فقط یک درگیری نظامی که بدون تدبیر، تبدیل به قیام شده و بُعد الهی آن را لحاظ نمی کنند، خرده می گیرد و علت آن را «مسیحی غربی» آن عده از شرق شناسان می داند و در خطاب به مسلمانان می گوید: «علت غفلت مسلمانان در معرفی چهره های خود (امامان) چه بوده است؟ و چرا بررسی وافی و منصفانه نکرده اند؟ آن را معرفی ننموده اند؟»
از جمله آثار او می توان: «چهار ویژگی انقلاب حسین(ع)»، «من یک مسیحی شیعه گرا هستم» و «امام حسین در اندیشه مسیحیت» را نام برد. او با لحنی نزدیک به شیعه می گوید: «پس از دو سال مطالعه سيره سيد الشهداء بهتر ديدم که افکار و ديدگاه های خود را مرتب کنم تا از آن به بعد بر اساس آنچه به دست آوردم و در پرتو افکار و الهاماتی که با عنايت خداوند کسب کردم، يک سال را نيز در تأليف کتاب سپری کنم. اينک وقتی آن را بازخوانی می کنم، اطمينان می يابم که من در خلال تهيه آن تحت تأثير الهاماتی قرار داشته ام که بدون آن هرگز نمی توانم اين کار را به پايان ببرم به همين خاطر خدا را سپاس می گويم و يقين دارم که مشمول عنايت گل خشبوی پيامبر، سربريده از روی ستم و شهيد راه حق در دل سرزمين کربلا [امام] حسين (ع) خواهم بود.»
سپس می نویسد: «هيچ حماسه انسانی، چه در گذشته و چه در حال، به اندازه حماسه شهادت طلبانه کربلا موجب همدردی و درس آموزی نشده است. انقلابی بود در حد بزرگترين حادثه درونی امت اسلام که وجود آن نقطه عطف مؤثری در مسير انديشه اسلامی به حساب می آمد. اگر اين حادثه نبود اسلام آئين بی خاصيتی می گشت که در کاسه ظاهری سر قرار داشت، نه عقيده ای محکم که در درون سينه ها جای گيرد و وجدان هر مسلمانی را لبريز نمايد. بی گمان زلزله ای بود و چه زلزله ای، تمامی ارکان امت اسلامی را لرزاند. چشم ها را باز کرد و دل ها را متوجه سيطره گناه و شرارت ناشی از زورمداری و آمادگی دست پروردگان ستم بر کشت نهال فساد در سرزمين دلها نمود. تا در پس پرده ای دروغين ارزش های دينی را نابود نکنند و حقوق کسانش را ناديده نگيرند و پرتوهای درخشان جوهره سحر انگيزش را خاموش ننمايند. و بر اين اساس انقلاب [امام] حسين(ع) در تاريخ انسانيت از آغاز تا ابد «برترين»، «سرآمد» و «يگانه» و «بی نظير» است. و به جاودانگی انسانی که به خاطر آن قيام کرده، جاودانه و هميشگی خواهد بود.»
آنتوان بارا در فصل اول از کتاب خود «امام حسین در اندیشه مسیحیت» بخشی را می گشايد با نام "اطلاع [امام] حسين (ع) از شهادت خود" در آنجا می گويد: «برخی از اهل بيت و ياران آن حضرت از ترس حيله گری کوفيان تلاش کردند که آن حضرت را از سفر منصرف کنند و يا حرکتش را به تأخير اندازند. ولی او بر اساس آنچه برايش مقدر و بر قلبش الهام شده بود در برابر آنان مقاومت می کرد. عشق ديدار پدرانش، نور درخشانی را بر پيشانی او منعکس ساخته بود و هر کس به پيشانی نورانی آن حضرت نگاه می کرد، چنين گمان می کرد که تنها جسم آن حضرت است که بر روی زمين باقيست و عشق به شهادت روح و فکر او را به سوی آن مکانی به پرواز درآورده که خداوند لحظاتي بعد جايگاه بهشتی اش را به او می نماياند. از اين رو در پاسخ ابن زبير فرمود: «پدرم برای من نقل کرد که گوسفندی در مکه است که با کشته شدن آن حرمت مکه شکسته می شود و من دوست ندارم که آن گوسفند باشم. اگر حتی به اندازه يک وجب بيرون از مکه کشته شوم، بهتر است از اين که در آنجا به قتل برسم. به خداوند سوگند اگر هر کجا پنهان شوم، آنان مرا بيرون خواهند کشيد تا نياز خود را برآورند.»
«اگر حسین از آنِ ما بود، در هر سرزمینی برای او بیرقی برمی افراشتیم و در هر روستایی برای او منبری برپا می کردیم و مردم را با نام حسین به مسیحیّت فرا می خواندیم».
@Dr_Shahabi
27 views15:10
د
