زندگی خوب یا طلاق نامرئی Barbara Greenberg زوج‌هایی را | دکتر فریبا بشر دوست
زندگی خوب یا طلاق نامرئی
Barbara Greenberg
زوج‌هایی را می‌شناسیم که به عکس‌های شادشان در اینستاگرام غبطه خورده‌ایم، رابطه‌شان را با رابطه خودمان مقایسه کرده‌ایم و به این فکر کرده‌ایم که چطور آنها به طور تحسین برانگیزی همیشه خوشحال و آرام هستند. اما بعد از چند سال خبر جدایی آن زوج ظاهرا ایده‌آل را شنیده‌ایم و وقتی به عقب برگشته‌ایم توجه‌مان به این موضوع جلب شده که از مدت‌ها قبل از طلاق آنها را در کنار یکدیگر ندیده یا شاهد مشکلاتی برای فرزندانشان بوده‌ایم.
اصطلاح طلاق نامرئی می‌تواند توصیف مناسب برای اتفاقی باشد که میان آن دو نفر افتاده است. ازدواج‌هایی که در نمای بیرونی بدون هیچ مشکلی به نظر می‌رسند اما در عمق، دو طرف در حقیقت از یکدیگر جدا شده‌اند یا برای سال‌ها در مرز میان ماندن و ترک کردن، در نوسان بوده‌اند.
طلاق نامرئی با ویژگی‌هایی مشخص می‌شود مثل: - فقدان صمیمیت و نزدیکی عاطفی و جسمی - زندگی زوجی شبیه به یک رابطه کاری که مسائل مالی و فرزندان تنها نقطه اشتراک و موضوع مورد گفتگو میان دو طرف هستند. - حداقل یکی از دو طرف رابطه احساس می‌کند که نیازهایش برآورده نمی‌شود. یک طرف یا هر دو، به افرادی خارج از رابطه، برای حرف زدن درباره احساسات‌شان و برآورده کردن نیازهای جنسی و عاطفی‌شان روی می‌آورند. - زندگی زناشویی شبیه به بازی موازی کودکان در سنین نوپایی می‌شود. بازی موازی زمانی اتفاق می‌افتد که دو کودک در اتاق مشترکی بازی می‌کنند اما توجهی به یکدیگر ندارند؛ مثل زن و مردی که عکس‌های مشترکی در فیسبوک و همزیستی در یک خانه‌ی مشترک دارند اما هر یک جدا از دیگری در حال ادامه دادن به کارها و زندگی خود است. - دو طرف تصمیم گرفته‌اند که حداقل برای مدتی با یکدیگر بمانند و ظاهر یک تأهل سالم را حفظ کنند. - به دلایل متعددی مثل موضوعات مربوط به حضانت فرزندان، عدم تمایل به تقسیم منابع مالی، شناخته نشدن به عنوان یک فرد مجرد، و نه احساسی از زوج بودن و دلبستگی، به ماندن با یکدیگر ادامه میدهند.
افراد زیادی ممکن است با خواندن این ویژگی‌ها، زندگی زناشویی خود را مطابق یا نزدیک به چنین وضعیتی ببینند و این سوال برایشان ایجاد شود که چه باید کرد. کار حرفه‌ای و تجربه شخصی به من نشان می‌دهد که اینگونه روابط زناشویی فرساینده و انباشته از احساس ناکامی و یأس هستند. بسیاری از آنها سعی می‌کنند تا مستقل شدن فرزندانشان به زندگی با یکدیگر ادامه بدهند، یا خود را نسبت به هر موضوعی در ارتباط با طرف مقابل بی‌تفاوت کنند. گروهی سختی وضعیتی را که در آن هستند انکار می‌کنند و گروهی دیگر سال‌ها تحمل سرخوردگی، احساس بیگانگی و عدم اتصال با طرف مقابل را، به عنوان بهایی برای حفظ خانواده، انتخاب می‌کنند، چرا که متلاشی شدن خانواده را دردناکتر از تحمل خود پیش‌بینی می‌کنند. گروهی دیگر احساس می‌کنند عهدی بسته‌اند که حق شکستن آن را ندارند و بنابراین سعی می‌کنند به احساسات سختی که دارند عادت کنند.
توصیه من به کسانی که زندگی زناشویی خود را در وضعیت طلاق نامرئی تجربه می‌کنند این است که: - فهرستی از موضوعاتی که در رابطه‌تان ناکارآمد و یأس‌آور است، و همینطور موضوعاتی که همچنان کارکرد سالم خود را حفظ کرده است، تهیه کنید. اگر خوب فکر کنید احتمالا قسمت‌های امیدوارکننده‌ای وجود دارد که نادیده می‌گرفته‌اید. - برای حرف زدن با طرف مقابل در مواقعی که تنش‌های درونی و بیرونی کمتری دارید برنامه‌ریزی کنید. - آرام‌ترین وضعیت و لحن ممکن را برای بیان دغدغه‌هایتان انتخاب کنید. مسلم است که هرچه دمای هیجانی گفتگو پایین‌تر باشد، بیان کردن خود و گوش دادن به طرف مقابل راحت‌تر است. می‌توان امیدوار بود که هر دو شما در موضوعات مشترکی احساس ناکامی می‌کنید یا به این نتیجه می‌رسید که کار مشترکی را برای بهبود رابطه شروع کنید، که در این صورت شروع به قرار گذاشتن برای شناختن یکدیگر مثل اولین روزهای رابطه‌تان کنید. - اگر پس از تلاش کافی برای گفتگو به این باور رسیدید که طرف مقابل شما تمایلی به همکاری برای هیچ شکلی از ترمیم ندارد، هریک از شما حق دارد که به تصمیم برای ترک رابطه فکر کند و از آنجا که رسیدن به توافق برای برداشتن قدم بعد، همواره ممکن نیست، دریافت کمک حرفه‌ای برای رسیدن به مصالحه و حمایت شبکه اجتماعی برای تسهیل فرآیند جدایی، نیاز هر دو طرف خواهد بود.
