ده مسأله اصلی بخش کشاورزی ایران دکتر سهراب دل انگیزان. دانشیار | Dr. Sohrab Delangizan
ده مسأله اصلی بخش کشاورزی ایران دکتر سهراب دل انگیزان. دانشیار گروه اقتصاد دانشگاه رازی 1. مهمترین مسأله در کشاورزی ایران کوچک مقیاس بودن مزارع کشاورزی است. (مزارع ژاپنیها برای هر بهره بردار 2 هکتار و در آمریکا برای هر بهره بردار 200 هکتار است. لذا الگوی قابل استفاده برای ایران باید ژاپن باشد نه آمریکا و اروپا) 2. قرار گرفتن بخش قابل توجهی از مزارع و زمینهای کشاورزی در دامنه کوهها و جاهایی که شیب در زمین وجود دارد. این مسأله نیز به شدت با زمینهای کشاورزی ژاپن مشابهت دارد نه با آمریکا که همه در دشت قرار دارند. با این چارچوب امکان استفاده از کشاورزی مکانیزه و ماشین آلات کشاورزی سخت تر شده و بهره وری استفاده از مکانیزاسیون را کاهش و هزینه های آن را افزایش میدهد. 3. در بخش کشاورزی ایران تعداد زیاد نیروی کار قابل استفاده در روستاها است (نرخ بالای بیکاری در روستاها) در حالی که در کشورهای اروپایی و آمریکا مسأله کمبود نیروی کار است. 4. کم بودن میزان دستمزد کشاورزان و کارگران در بخش کشاورزی ناشی از کم بودن بهره وری بخش هم فرصت است و هم تحدید. این موضوع در کنار کاهش هزینه های تولید در روستا، عامل اصلی فقر و کم بودن توان مهارتی و کاری همین نیروی کار است. 5. عدم تنوع مهارت و عقب بودن سطح و عمق مهارت کشاورزان نسبت به وضعیت مهارتهای مورد نیاز بخش کشاورزی در جهان توسط بهره برداران. 6. عدم مدیریت و مهارت مناسب استفاده از منابع آب در دسترس است و نداشتن مکانیزم قیمتگذاری و بودجه بندی داوطلبانه آب. 7. نداشتن برنامه تنوع کشت مناسب وعدم تشخیص صحیح و مناسب زمان تولید محصولات متفاوت با توجه بازارپذیری این محصولات است. 8. مسأله اساسی دیگر این است که کشاورزی ایران شایستگی رقابتی قدرتمندی نسبت به سایر کشور ها و بازارهای بین المللی ندارد که بر اساس آن شایستگی خاص زمینه تشکیل یک هسته مقاوم و تاثیر گذار با اثرات پیشین و پسین بالا را برای توسعه بخش کشاورزی طراحی کرد (الگوی ژاپن نیز دارای همین ویژگی است و لذا میشود از ژاپن به عنوان الگوی اخذ تجارب استفاده کرد). 9. رفتار ناصحیح وزارت جهاد کشاورزی با کشاورزان در عدم تامین مناسب نهاده ها، دخالت در امور متفاوت از جمله قیمت گذاری و یا ایجاد رانت و تبعیض در ارائه خدمات، تسهیلات و نهاده ها و یا خرید تضمینی محصولات باعث شده تا کشاورزان به جای رفتن به دنبال کشاورزی صحیح و توانمندانه، بیشتر وقت خود را به دنبال رانت، وام، فرصتجویی و ... صرف کنند. 10. وجود الگوهای نامناسبی از سرمایه گذاری در شهرها و یا فعالیتهای غیر مرتبط با بخش کشاورزی که باعث شده است منایع مالی حاصل از بخش کشاورزی در بخشهای دیگری در شهرها مصرف شوند و یا منابع حاصل از این بخش در بخشهایی غیر از بخش کشاورزی و با ارتباط بسیار کم با این بخش مصرف شوند. این موضوع باعث شده تا بخش کشاورزی نتواند منابع مالی مناسب تولیدی خود را جذب کند و سایر منابع تزریقی از طرف دولت نیز نتواند به صورت کامل در بخش کشاورزی مصرف شود. http://t.me/drdelangizan
