«سپاس و قدردانی» هزار شکر و سپاس آفریدگار جهان را که می‌بینیم | دکتر الهی قمشه ای
«سپاس و قدردانی»
هزار شکر و سپاس آفریدگار جهان را که می‌بینیم شما ایرانیان با فرهنگ و خوش‌آهنگ همچنان با شکوه و شکیبایی در کاروان‌های دانایی و نیکویی و زیبایی به‌سوی قله‌های جاودانگی و شادمانگی سیر می‌کنید و هزار فخر و مباهات و بالندگی شما راست که کهن الگوهای آدمیت را خوشتر از داوود میکل‌آنژ و تندیس ونوس در گفتار و کردار خویش به نمایش می‌آورید تا هر که شما را دید با شور و شادی و اعجاب فریاد برآورد که: این است انسان، این است انسان.
این مسکین پارسی‌دوست به مصداق این سخن آشنا که
از ایشان نیستی می‌گو از ایشان پریشان نیستی می‌گو پریشان
نقش خود را در همه کنش‌های فرهنگی جز این نمی‌بینم که یک منادی فرهنگی باشم و به اصطلاح پیشینیان از کیسه خلیفه خرج‌کنم. و مردمان را بر سفره کریمانی چون سعدی و‌شکسپیر بنشانم. از این رو ابراز لطف و محبت‌های شما را چون دسته‌های گل در عین سپاس و قدرشناسی در پای همان کریمان و نخبگان و میزبانان ضیافت جهانی می‌افشانم.
