-حکم این ایت سِلف روش جاریه. یعنی هر چیزی خودش خودشه، نه چیز د | مِیِ ناب : پیرامون فرهنگ و ادب ایران‌زمین
-حکم این ایت سِلف روش جاریه. یعنی هر چیزی خودش خودشه، نه چیز دیگه. اما وقتی حافظ می‌گه: این یه قصه همه‌ی قصه‌ها هم هست! خب این پارادوکساله. یعنی این جمع نقیضین کرده توش حافظ. حافظ این کار‌ها رو در شعرش زیاد کرده. مثلا چون این بیت هم درباره‌ی عشقه یادم اومد می‌خونم... -می‌فرماید: آشنایان ره عشق درین بحر عمیق غرقه گشتند و نگشتند به آب آلوده مگه می‌شه؟ اگه آدم غرقه بشه، به آب هم آلوده است؛ اما به میانجی عشق است که ما می‌فهمیم هیچ محالی وجود نداره دراین عالم! غیر ممکن غیر‌ممکنه! هیچ همه‌ی محال‌ها رو تبدیل می‌کنه به چی؟ حال! -وقتی عشق یک جوهر ی داره که خار رو گل می‌کنه، سرکه رو مُل می‌کنه خب این توانش رو باید درش بتونیم ببینیم. ها؟ از محبت خار‌ها گل می‌شود -وز محبت سرکه‌ها مل می‌شود.
