2021-12-09 19:14:55
اولین پایه اساسی عشق ورزی
و عشق پذیری آن است که
تا هشت سالگی
پدر و مادر این عشق را
در وجود ما بکارند
و این خود چهار شرط اصلی دارد:
۱- پدر و مادر عاشق یکدیگر باشند .
۲- پدر و مادر
به عشق بدون قید و شرط که
تنها نوع عشق میان
فرزند و والدین میتواند باشد
باور داشته باشند
یعنی او را فقط به خاطر اینکه هست
بخواهند
نه به خاطر اینکه خوب است
یا درس میخواند.
۳- کودک مهم باشد
نه اینکه برای او وقت صرف کنند
بلکه به این معنی که
عقیده ، نظر و خواسته او
به همان اندازه مهم باشد که
خواسته و نظر دیگر افراد
مهم است.
۴- در این خانه محبت
اساس روابط خانوادگی باشد که
برای این کار دو چیز نباید باشد :
الف : دشمنی با هیچکس نباشد
نه با عمه و خاله
نه با همسایه .
ب : قدرت و فرمان و دستور
نباید باشد
و آنچه که هست
برای مدیریت است
نه برای دستور دادن یا فرمانروایی .
در این حالت
انسان در بزرگسالی
به جای اینکه به دنبال رییس یا مرئوس
آمر یا مامور باشد
به عشق واقعی میرسد
و آن را در خود پرورش میدهد.
راه دوم این است که
اگر در هشت سال اول
این بذر توانایی عشق ورزی
و عشق پذیری در فرد کاشته نشود
میتوان پس از هجده سالگی
با ویژگیهای خاصی
این توانایی را آموخت
و ظرفیت عشق ورزی را
در خود به وجود آورد.
در واقع عشق نوعی موهبت
و والاترین احساس انسان است که
به جهان رنگ و چهره خاصی میدهد که
حتما آن را باید آموخت .
@drholakooei
692 views16:14
ک
