به یاد فردوسی و میراث ماندگارش ۲۵ اردیبهشت ماه یادبود بزرگمردی است که زندگی‌اش را وقف زنده نگاه داشتن آیین و فرهنگ ایران کرد و آنچنان میراثی از خود به جای گذارد که با خیالی آسوده گفت: «نمیرم از این پس که من زنده‌ام...» و تا امروز و فردای این سرزمین حاضر خواهد بود و ستایشگر خرد باقی خواهد ماند؛ او که خوانندگان اثر بزرگ خود را اینچنین به ماندگاری می‌خواند:
چنان دان که نادان‌ترین کس تُوی
اگر پند دانندگان نشنوی
ز خاکیم و هم خاک را زاده‌ایم
به بیچارگی دل بدو داده‌ایم
اگر نیک باشی بمانَدْتْ نام
به تخت کِی‌ای بَر، بُوی شادکام
وگر بَد کنی جُز بَدی نَدرَوی
شبی در جهان شادمان نغنَوی
این ویدیو که محتوای آن از «مجله فرهنگی جعبه» گرفته شده و موسیقی «گروه هفت خوان» بدان افزوده شده را با تنظیم اقتصاد شرق ببینید!
با ما همراه باشید
@Easteconomy
