انسان بدون زبان زاده میشود و چون کلامی نمیداند، چیزی نمیگوید میتوان گفت صدایی در سرش نیست که مدام در حال تجزیه و تحلیل باشد آدمی با دو چشم پا بدین دنیا میگذارد و دو گوش و قلبی که سرشار از شور و شوق و شعف است در کودکی تو بیشتر می بینی، میشنوی، میخندی و برای درک کردن میپرسی زبان و کلام تو پا در جهانی میگذاری که زبان و کلام از قبل وجود دارد واژه تعریف شده و کلمات ارزش گذاری شده اند بازی ناجوانمردانه ایست تو بظاهر در زمین پا نهادی ولی زبان و کلام تو را به درون خود میکشد سرزمینی با طلسم های اسطوره با باتلاق های عقیده و باور با راه های بی انجام با تسلسل تجربه های یکسان نسل ها سرزمینی با بن بست های فراوان قبل از هر چیز خود را از سرزمین ارزش های ساختگی زبان و رابطه های عاریتی اجتماع رها کن آنها بوده اند، که تو آمدی و هیچ کسی از تو نپرسید عمرت به چند؟! تو بی بها به یوق جماعت تن داده ای آنقدر جادو شدی تا نطفه ی پرحرف کلام در سرت نهاده شد حالا دیگر کمتر میبینی، کمتر میشنوی و کمتر میپرسی و بیشتر فکر میکنی و در طلسم کلمات اسیری یک تحلیلگرِ حق بجانبِ ورّاجِ عقل کل روزی تو خواهی رفت در حالیکه زبان و کلام پا برجاست، برای تازه واردی دیگر و صد حیف که از افسون و بندش بیرون نیایی از بند زبان و طلسم ارزش های ساختگی کلمات فرار کن این اولین و قویترین بندی ست که برخود بستی @eckharttoll #دوست_هوشیار 8.9K viewsedited 19:38
