چهل و هفتمین نشست سراسری اتحادیه جنبش عدالتخواه دانشجویی
سعید شعرباف؛ شهردار کرمان و ادوار اتحادیه جنبش عدالتخواه دانشجویی
ما در ساختار و سازوکار اداری کشورمان نمی‌توانیم به انتصابات، دستورات و تغییرات مدیریتی در سطوح بالا دلخوش باشیم؛ چون سازوکار ادارای مسیر خودش را می‌رود و کسی هم ککش نمی‌گزد و سازوکاری هم وجود ندارد که جلوی آن را بگیرد.
سازوکار‌هایی در ساختار اداری این کشور دارند کار می‌کنند که حتی با وجود نیرو‌های انسانی و فرمان‌های اداری مناسب و دستورات صریح و تفسیرناپذیر هم این سازوکار‌ها کار خودشان را می‌کنند و ما اگر این سازوکار‌ها را نشناسیم نتیجه آن عدالت خواهی بی مبنا و مطالبه گری می‌شود که فقط خودمان را ارضاء می‌کند و این خطر دو سه سال اخیر جریان عدالتخواهی کشور است.
جریاناتی به نام جریان مطالبه گر شکل گرفته اند و به صورت کاملا گزینشی و هدفمند بخش‌هایی را کاملا متعرض می‌شوند و از طرفی نحوه بیان آن‌ها تند، موردی و عتاب گونه است و وقتی بررسی می‌کنیم می‌بینیم که این جریانات از همان‌هایی فرمان گرفته اند که دارند فساد‌های کلان را انجام می‌دهند. مضاف بر این بعضی وقت‌ها می‌بینیم فسادی فریاد زده می‌شود تا فساد دیگری دیده نشود.
در هر فضایی که در جریان جنبش وارد می‌شوید در گام اول سازوکار‌های ثابت شده و پایدار شده فساد را در سیستم شناسایی کنید و این نیز نیازمند تامل، مشورت و ارتباط علمی است. چون فساد به این سر راستی که در رسانه‌ها مطرح می‌شود، نیست. در واقع جریان فساد ۴۰ سال است که در کشور به گونه ای آزموده شده که می تواند بعضی از مکانیزم‌های نظارتی را دور بزند.
هنوز تصور ما این است که به سبک فولاد مبارکه باید یک نفر ساعت طلا بخرد و به دست مدیرعامل فولاد کند و بعد ما این فساد را شناسایی کنیم. به هر روی وقتی که ما در سازوکار‌ها عمیق نمی‌شویم قاعدتا در همان سطوح کلان که فساد در رسانه‌ها مطرح می‌شود باقی می‌مانیم و در نتیجه هیچ وقت وارد میدان عمل و تاثیرگذاری نمی‌شویم.
