#یادداشت_دریافتی زنگ خطر تغییر قانون بازنشستگی در لایحه توس | آموزش و پرورش آنلاین

#یادداشت_دریافتی

زنگ خطر تغییر قانون بازنشستگی در لایحه توسعه هفتم/بزرگترین چالش دوران کارمندیمان در شرف وقوع است

برای جلوگیری از ورشکستگی صندوق های بازنشستگی؛ اینچنین که پیداست، تصمیم گیرندگان امر راه حلی به زعم خویش، بهتر و کم هزینه تر برای عبور از این بحران در نظر گفته اند و قرارشان بر این شده تا سرمایه ای دیگر را در این راه هزینه و قربانی نجات صندوقهایی کنند که به دلیل ضعف مدیریت منابع انسانی کشور در دهه های پیشین، گرفتار چنین حال و روزِ وخیمی شده اند.

آن سرمایه ی نه چندان دارای اهمیت و ارزش و اعتبار، عمر، تن و روانِ ما کارمندان است. کاسته شدن از آن چند صباح فرصتی که برای استراحت و آرامش تا رسیدن به دیدار ملک الموت قرار است در اختیارمان باشد، فرسودگی بیشتر اعضای بدنمان در سنوات اضافه شده بر اشتغال و خستگی و فرسودگی و لطمه ی بیشتر به ذهن و روانمان که از هم اکنون و با خبر ارسال این لایحه به مجلس، شروع شده است.

شرایط بازنشستگی در لایحه برنامه توسعه هفتم بطور مختصر و خلاصه؛ کَندن از عمر و جسم و جان کارمندان و پیشکش کردن آن به صندوق های بازنشستگی است تا کسری منابعشان جبران و زیانشان برطرف گردد. در صورت تصویب این لایحه، اکثریت ما (با وجود شرط حداقل سن و حذف سوابق تحصیل، خدمت و ... و ملاک بودن تنها سنوات تجربی) باید چندین سال بیشتر به کار مشغول باشیم و درمقابل، حقوق بازنشستگی کمتری دریافت نماییم چراکه قرار بر اعمال میانگین پنج سال آخر بجای دو سال آخر خدمت در محاسبه حقوق بازنشستگی شده است (هرچند با ضریبی نامعلوم که البته تورم از پیش اثر آن را خنثی خواهد نمود) و البته در طی اشتغال نیز، درصد بالاتری از حقوقمان (تا یازده درصد)، تقدیم صندوقهای بازنشستگی خواهد گردید؛ چیزی حدود دو درصد بیشتر از گذشته.

تنها می توانیم امیدوار باشیم که شاید خودِ قانونگذاران به دلیل ذینفع بودن خویش یا اطرافیانشان، از تصویب چنین قانونی سر باز زنند و به آن رای ندهند و یا درج و انتشار اخبار مربوطه و انعکاس نظرات منتقدان و معترضان در رسانه ها، تاثیری بر تصمیم گیرندگان گذاشته و سبب اتخاذ رویه ای دیگر برای علاج مشکل صندوقهای بازنشستگی، از سوی آنان شود.