فردای اقتصاد یک رسانه اینترنتی جدید به همت جناب آقای میرزاخانی | كانال علی میرزاخانی
فردای اقتصاد یک رسانه اینترنتی جدید به همت جناب آقای میرزاخانی و همکارانشان فعالیت خود را آغاز کرده امید که در این راه موفق باشند و تجربه طولانی روزنامه نگاری حرفه این مجموعه در این راه کار گشا شود. توفیق این رسانه جدید را آرزو دارم. در روز های اول از افراد مختلف پرسیدند که رسالت رسانه در جهان امروز چیست؟ مطالب پائین نیز پاسخ اینجانب بود. *********************
رسالت رسانه در تاریخ و جغرافیای امروز
یک فعال اجتماعی نیجریه ای قرن نوزدهم گفته بود که ‘وجدان همچون یک زخم باز است، فقط حقیقت آن را التیام می بخشد.’ نمی دانم آیا در همه جوامع وجدان انسان ها به عنوان کانون آگاهی و احساس انسانی وهمدلی اجتماعی بخش زخم خورده و رنجور شخصیت آنان است یا این تجربه مردمانی است که در برخی جوامع خاص زندگی می کنند؟ اما به هر حال در این گفته حقیقتی نهفته است و آن این که راه التیام‌بخشی به وجدان مجروح که چونان زخمی باز، هم رنج آور و درد آفرین است و هم مجرایی برای ورود انواع آلودگی های ناخواسته، استفاده از مرهم حقیقت و بازگشایی واقعیت ها و بر اندازی پرده های فریب و نیرنگ و گمراهی است. اما در هر جامعه این کار در ذات خود چه کار سخت و پر تعبی است! آیا یک رسانه می تواند به راحتی چنین نقشی را ایفا کند؟ از بین روزنامه های قدیمی، که هر یک برای خود هدفی را برمی شمرند روزنامه انگلیسی گاردین که از سال ۱۸۲۱ شروع به انتشار کرده هدفی را برای خود تعیین نموده، این که صدای مردم بی صدا باشد و قدرت را مورد پرسش قرار دهد و روشنگری کند. برحسب همان نقل قول قبلی شعار روزنامه این است ‘ وجدان و آگاهی که از حقیقت تغذیه شود’. تجربه روزنامه نگاری ایران برای بیش از یک قرن، چالش با همین مفاهیم را در بر دارد. تا کجا می توان تابع حقیقت بود؟ تا کجا می توان قدرت را چالش کرد و مورد پرسش قرار داد؟ چگونه می توان صدای خاموشان بود و چگونه می توان زخم های باز ذهن و جان مردم را شناخت و در راه التیام آن کوشید؟ حتماً کارسختی است و راه مشخصی برای نائل شدن به آن نمی دانم مگر این که چنین اهدافی را لا اقل در ذهن خود زنده نگه داریم و در هر مورد در نیل به آن حتی الامکان بکوشیم. مدت ها است رسم استفاده از اطلاعات آماری و تحلیل دقیق داده ها از سنت مدیران سیاسی و بسیاری نویسنده های روزنامه ها بر افتاده است که نشان از واگرایی است و جای تاسف. همه به فلسفیدن مشغول هستند و چون بسیاری در این راه نیز آموزش ندیده اند به کلی گویی و تکرار مکررات و کاهیدن عقل به مانور در اطراف چند واژه مشغول هستند. یک راه حل مقدماتی و برای شروع این است که این سنت مستند و مستدل سخن گفتن در جامعه روزنامه نگاری کشور احیا و پایدار شود. این نیز ابتدا نیازمند آموزش کادر های این رشته ها در مورد منابع آمار و اطلاعات و روش های مقدماتی پردازش داده ها است. شایسته است این رسانه تازه پا، که آرزوی توفیق آن را دارم، در این راه جدیت بخرج دهد. .
