ریسک‌های کسب‌وکار ایران در ۱۴۰۰ ریسک‌های صنعت: ریسک‌های صنع | اقتصاد به زبان ساده
ریسک‌های کسب‌وکار ایران در ۱۴۰۰
ریسک‌های صنعت: ریسک‌های صنعت ارتباط مستقیمی با فعالیت‌های سازمان‌ها، شرکت‌ها و کسبوکارها دارند.
۱۶- از نظر ۶۸ درصد پاسخگویان، در سال ۱۴۰۰ اولویت‌های خرید مشتریان و مصرف‌کنندگان نهایی باز هم تغییر می‌کند. این ریسک به دلیل تغییر نگرش، سبک زندگی و آنلاین شدن ناشی ازکرونا، اهمیت جدی دارد. ۱۷- از نظر ۷۶ درصد پاسخگویان، میزان تقاضای مشتریان بنا به دلایلی مانند تورم و کاهش قدرت خرید، کمتر خواهد شد. بنابراین تمرکز بر نوآوری‌های جدید با هدف تولید محصولات متناسب با قدرت خرید مشتریان لازم به نظر می‌رسد. ۱۸- از نظر ۷۳ درصد پاسخگویان، هزینه‌های کسب‌وکار به‌دلایل کاهش بهره‌وری ناشی از کرونا بیشتر خواهد شد. ۱۹- از نظر ۵۹ درصد پاسخگویان، شرکت‌های کوچک و متوسط با کاهش فعالیت بیشتری مواجه خواهند بود. این مشکل ریشه در تاب‌آوری پایین این شرکت‌ها در بحران جهانی کووید-۱۹ دارد. ۲۰- از نظر ۵۴ درصد پاسخگویان، نوسان در زنجیره تامین مواد اولیه ادامه خواهد یافت. این ریسک به دلیل احتمال اعمال و استمرار محدودیت‌های ارتباطی بین کشورها ناشی از بحران کرونا ممکن است ادامه یابد. ۲۱- از نظر ۵۸ درصد پاسخگویان، هنوز نوآوری‌های مدل کسبوکارها با توجه به نیازهای جدید ناشی از استمرار بحران کرونا محدود است و کافی نیست، درحالی‌که تغییر نگرش و رفتار مشتری، تغییرات جدی در مدل‌های کسب‌وکار را لازم ساخته است. ۲۲- از نظر ۷۷ درصد پاسخگویان، دولت با محدودیت‌های بودجه‌ای در حمایت از کسب‌وکارهای آسیب‌دیده از بحران کرونا مانند سال قبل مواجه است. این ریسک ریشه در محدودیت‌های مالی دولت دارد. ۲۳- از نظر۷۱ درصد پاسخگویان، حساسیت کسبوکارها نسبت به تدوین یک برنامه ویژه شرایط کرونا با هدف بهره‌برداری از فرصت‌ها و کاهش ریسک‌ها اندک است. ۲۴- از نظر ۸۰ درصد پاسخگویان، در سال جاری چشم‌انداز توسعه کسبوکارها مبهم خواهد بود و افق کاملا روشنی فراروی کسبوکارها وجود ندارد. این ریسک به‌دلیل نامشخص بودن زمان پایان بحران کرونا و بهبود شرایط اقتصادی است. ۲۵- از دیدگاه ۷۲ درصد پاسخگویان، سلامت روان کارکنان به‌دلیل تداوم بحران کرونا با آسیب‌های جدی همانند سال قبل مواجه خواهد بود که نیاز به اجرای برنامه‌های خاص منابع انسانی را نشان می‌‌دهد. ۲۶- از نظر ۷۵ درصد پاسخگویان، انگیزش شغلی کارکنان با افت قابل توجهی روبه‌رو خواهد شد. این ریسک در مشکلاتی مانند افزایش هزینه‌های زندگی و کاهش تعلق ناشی از دورکاری به‌دلیل کرونا ریشه دارد. ۲۷- از نظر ۷۸ درصد پاسخگویان، با کاهش برنامه‌های رفاهی در سال جدید مواجه خواهیم بود. دلایلی مانند استمرار کرونا و کاهش توان مالی شرکت‌ها، بر کمیت و کیفیت برنامه‌های رفاهی تاثیر خواهند داشت. ۲۸- از نظر ۶۵ درصد پاسخگویان، دسترسی ناکافی به راهکارها و ابزارهای دورکاری موثر، همچنان یکی از ریسک‌های فراروی کسبوکارها است. البته این ریسک در شرکت‌های خارجی هم مشاهده می‌شود. ۲۹- از نظر ۶۶ درصد پاسخگویان، بخشی از نیروی انسانی به‌دلیل عدم طراحی مدل‌های مناسب دورکاری، در ایام بحران کرونا ناکارآمد شده‌اند.
