مارپیچ سعادت و گرداب فلاکت یکی از مباحثی که در اقتصادِرفت | اقتصاد به زبان ساده
مارپیچ سعادت و گرداب فلاکت
یکی از مباحثی که در اقتصادِرفتاری فقر بسیار کلیدی است، پویایی‌های روانی فقر است. کسی که فقیر می‌شود ظرفیت‌های روانی‌اش کاهش پیدا می‌کند، ریسک‌گریز می‌شود و افق برنامه‌ریزی‌اش کوتاه مدتی می‌شود. به‌طور مشابه، مشکلات جسمی هم پیدا می‌کند. بالتبع بعد از مدتی روابط اجتماعی‌اش هم کم‌تعداد و کم‌کیفیت می‌شود.
به عبارتی، اگر در هنگام شروع مسابقه در نقطه پائین‌تری قرار گرفته باشی، هر روز به صورت تصاعدی پائین و پائین‌تر خواهی رفت. (کادالفقر ان یکون کفرا) به این پدیده می‌توان گفت گرداب فلاکت.
بالعکس، اگر در نقطه شروع مسابقه به دلایلی کاملا تصادفی در نقطه بالاتری قرار گرفته باشی به سرعت و به شتاب از بقیه جلو خواهی زد. وقتی ثروتت (به دلایلی مشروع یا نامشروع) بیشتر بشود، جنبه‌های روانی‌ات هم تقویت می‌شود، جسمت هم قوی می‌شود. به این پدیده می‌توان گفت مارپیچ سعادت.
بنابراین طبیعی است که آقازاده ها احساس برتری کنند، چون با تلاشی بسیار کمتر نتیجه بسیار بهتری می‌گیرند، همه او را در صورت و سیرت زیبا توصیف می‌کنند و در مقایسه با هم‌ردیف‌های خود ظرفیت‌های بالفعل‌شده بیشتری دارد. البته این موضوع به ژن خوب وابستگی ندارد و ناشی از قرار گرفتن در وضعیت بهتر در نقطه شروع مسابقه است.
