در جریان مسابقه اوپن شطرنج مسکو، روبات شطرنج‌باز انگشت یک پسرب | احسان‌نامه
در جریان مسابقه اوپن شطرنج مسکو، روبات شطرنج‌باز انگشت یک پسربچه هفت ساله را شکست. علت قاطی کردن روبات این بوده که پسرک بعد از انجام حرکت خودش، عجله کرده و به روبات فرصت انجام حرکت نداده و بازوی روباتی هم انگشت او را گرفته و فشار داده. آیزاک آسیموف، نویسنده معروف داستان‌های علمی-تخیلی هشتاد سال پیش در یک داستان کوتاه (و بعد هم در رمانِ «من، روبات») سه قانون برای ساخت روباتها وضع کرد که هنوز هم مبنای کار تمام دانشمندان حوزه هوش مصنوعی است. قانون اول این بود: روبات نباید به انسان آسیب بزند. نویسندگان بعدی اما اصلاً نسبت به روباتها خوشبین نبودند. انبوهی رمان قاتل، رمان جنایتکار و ... در داستان‌ها و بعد پرده سینما ظاهر شدند. معمولاً از روباتهای قاتل رمان «آیا آدم مصنوعی‌ها خواب گوسفند برقی می‌بینند؟» فیلیژ کی. دیک به عنوان شرورترین روباتها یاد می‌شود (نسخۀ سینمایی این داستان «بلید رانر»است) ولی من خبیث‌ترین روبات ادبیات را شهر روباتی می‌دانم که در داستان کوتاه «شهر» از کتاب «مرد مصور» ری بردبری تصویر شده است. شهری که تماماً یک روبات است که ۲۰هزار سال انتظار کشیده تا نوع بشر را از بین ببرد. @ehsanname
