qiz bola nomidan yoziladi Битта ҳирс ва эҳтирос тарихи Исми | 💥TUNGI CHAT KIRILLA💥

qiz bola nomidan yoziladi

Битта ҳирс ва эҳтирос тарихи

Исмим Шаҳло. Эрим билан 4 йил олдин севишиб турмуш қурганмиз. Мени жуда севиб, ардоқлайдилар. Лекин мани жуда қийнайдиган битта нарса борки, ҳозиргача шундан азоб чекаман.

Гап шундаки, турмушга чиқишдан бир йил олдин пул топиш ниятида фоҳишахонада ишлаганман. Билим юртида ўқиганим учун, ҳафтанинг беш кунида ўқишдан кейин кечқурун икки соат ўшатда “ишлаб” келардим. Камида тўртта мижоз бўларди. Улар учун ман янги, яъни “яқинда целкаси кетган жалаб” эдим, шунинг учун биринчи навбатда мани танлашарди, ҳуснимам, фигурам ҳам ўзига тортадиган, офатижон қизча эдим. Эркаклар ҳар хил бўларди, устаям бор эди, банкир ҳам, ёши 50 дан ошганларам бор эди, энди биринчи марта аёл кўрвотганлаям ўртоларини изидан келарди. Биттаси босиб итарса, бошқаси ўзинг ишла дерди, ҳаммасини хурсанд қилишга ҳаракат қилардим. Нимасини айтасиз, бу мани ўзимга жуда ёқарди. Лекин буни кейинчи оқибатлари ҳақида ўйламаган эканман.
Гап шундаки, жуда ўрганиб қолибман. Ўқишда пайтимдаям тезроқ тугатиб, ўшатга боришни ўйлардим. Фоҳишахонага орқа кўчалардан юриб бориш кераклигини ўйлаб, қисқа йўллардан юргим келиб, сиқилардим. Борганимдан кейин дарров навбатда кутиб турган эркакларни ойнани ортидан кузатардим. Ҳозир қанақа қилади, асбоби қанақа экан, мани мазза қилдирармикин, ҳаммасини ўйлардим. Айниқса гавдаси катта, жунли, ёши катта эркакларни ёқтирадим. Ўзини жундор бадани билан мани оппоқ кичкина танимни босиб ётганини ўйлаб, оёғим орасида титраш сезардим. Уларни ҳамма вақт ўзини программаси бўлади. Шошмасдан, ҳамма нарсани ўзлари ёқтирган стильда қилишни ёқтиришади. Жиддий, гапни кўпайтирмасдан, ўзлари хоҳлаган позага қўйиб, истаганича қилишарди, уларни қўлида бир ўйинчоқ бўлиб қолардим. Хоҳласа ортимга тиқиб, ичимга тўкишарди, хоҳласа чиқариб, томоғимга.

Ман борадиган жой албатта ўзимми маҳалламда эмасди. Шаҳарни нариги чеккасида, мани ҳеч ким танимийдиган жойда эди. Мани битта қилиб, постоянно келадиган, ҳақиқий исмими биладиганларам бор эди, лекин уларам қатта туришимми, қатта ўқишимни билишмасди. Шунинг учун, уларни кейинчалик учратишимни ўйламайдимам.

“Ишимни” йиғиштиришимга сабаб, уйимга совчилар келди. Розичилик бўлиб, турмушга чиқдим. Тешилганлигимни яширишга ҳам тўғри келди, буни жуда яхши усуллари бор экан. Ўргатишди. Куёв ҳеч нимани билмади, сезмади ҳам. Янга “қизил байроқ”ни олиб чиқиб, қудаларга кўрсатди, ҳаммани кўнгли тўлди.
Тўйдан кейин, албатта, бу ишларни ҳаммасига барҳам берилди. Бир – бир ярим йил ўтиб, деярли ҳаммаси унут бўлиб кетди. Лекин... ман ҳамон ўша эҳтиросларни, ўша бир-ярим – икки соатлик сексни, ҳар хил эркакларни қўлида ўйинчоқ бўлиб, қийнаб сикишларини қўмсардим.
Эримку, яхши инсон бўлиб чиқди, яхши хулқли, яхши амалли. Ҳурматимни жойига қўяди, оиласи-ишидаям катта ҳурматга эга, шунга яраша тўшакдаям бир хил поза... ман истаган оташ, олов, эҳтирос, тарсаки тушуришлар, думбани қизариб кетгунча шапатилашлар, катта асбобни томоққача тиқишлар – буларни орзу қимасаям бўлаверарди. Лекин барибир ҳаётимдан нолимасдим.x
https://t.me/ehtirosli_hikoyalar6