مربیّ ناتوان! نقطه ضعف هاى كودك، همان راه هاى كنترل او هست | استاد علی صفایی حائری (عین صاد)
مربیّ ناتوان!
نقطه ضعف هاى كودك، همان راه هاى كنترل او هستند.
چه كودك چه بزرگ در برابر ضعف هاى خود به زانو مى افتند و تسليم مى شوند، ولى هميشه تسليم، علامت تربيت و پذيريش نيست!
مادام كه احساس بيگانگى در ميان است، پذيرش در كودك و مقبوليت براى مربى تحقق مى يابد.
بگذر از اين كه اكثر مربيان امروز حتى تسليم و همكارى كودك را نمى توانند به دست بياورند و از راه هايى كه بچه ها يكديگر را به تسليم مى كشانند و از يكديگر شيرينى و شكلات و توپ مى گيرند و با هم كنار مى آيند، نمى‌توانند استفاده كنند.
چون همان طور كه نقطه ضعف هاى كودك او را ذليل مى كند، نقطه ضعف‌هاى مربى هم او را ناتوان مى‌سازد و كودك باهوش را بر او مسلط مى نمايد.
هنگامى كه پدر و مادر و يا مربى از فرياد كودك و يا آبروريزى او و يا امساك از خوردن و نوشيدن او و يا از قهر و بى اعتنايى او عاجز مى شوند، نمى توانند توقع كنترل و يا تربيت كودك را داشته باشند.
