حکومتِ توحيدیِ علی علیه‌السلام حكومت با تمام زرق و برقش و اي | استاد علی صفایی حائری (عین صاد)
حکومتِ توحيدیِ علی علیه‌السلام
حكومت با تمام زرق و برقش و اين دنيا با تمام جلوه‌هايش، كوچك‌تر از اين بود كه در على عليه السلام حركتى به‌وجود آورد.
اگر على عليه‌السلام به‌دنبال حكومت و سلطنت شمشير مى‌زند، از روى غريزه و جاه‌طلبى نيست؛ از روى وظيفه و به‌پا داشتن حق و شكوفا كردن استعدادهاست.
اين است كه در زمان حكومت، حرم‌سرا و كاخ سبز و سرخ و سپرده بانكى و ذخيره، دست و پا نمى‌كند. توحيدى كه پيامبر صلى الله عليه و آله آورده بود، اين‌گونه انسان مى‌ساخت.
اين توحيد، هم وسيله بود، هم راه بود، هم هدف. هدف، اين بود كه خدا و تنها او در دل‌ها و در جامعه حكومت كند و حاكم باشد. و اين هدف، به‌وسيله توحيد و خالى كردن دل‌ها از غير خدا امكان‌پذير بود.
اين توحيد بود كه وحدت ايجاد كرد و هر مهره‌اى با هر شكل و رنگ و كاربردى در آن به كار مى‌پرداخت؛ و اين اختلاف‌ها وحدت را به هم نمى‌زد.
مهم اين نبود كه افراد چه كارى را شروع مى‌كنند؛ مهم اين بود كه اين كارها از غريزه‌ها الهام نگيرد و فقط از روى وظيفه باشد؛ چون در اين هنگام است كه هزار نفر با هزار كار به يك نتيجه مى‌رسند و پيشرفت هم مى‌كنند.
در غير اين صورت، حتى يك نفر كه غريزه‌ها در او حاكم هستند، هر روز به شكلى درمى‌آيد و به رنگى رخ مى‌نمايد و به اختلاف‌ها مى‌رسد.
