امواج الکترومغناطیس و نوری که در فضا به ما می رسد به علت گستردگی و بزرگی فضا مدت زمان و همچنین فاصله زیادی را طی می کند تا به ما برسد، بنابراین لحظه ای که این امواج به ما می رسد شی مورد مشاهده در وضعیت جدیدی قرار گرفته در حقیقت امواجی که به ما می رسد خبر از گذشته شی مورد مشاهده می دهد.
با این تفاسیر اگر بتوان تلسکوپ قدرتمندی ساخت که به اندازه کافی به دور نگاه کند تا نوری را از لحظه انفجار بزرگ شکار کند، آیا می توان لحظه انفجار بزرگ را تماشا کرد؟
خیر، چون تا 378 هزار سال بعد از انفجار بزرگ فوتون های امواج حاصل از انفجار بزرگ، نمی توانستند در فضا منتشر شوند و دائما جذب ذرات زیراتمی مانند الکترون که در فضا رها بودند، می شدند.
این دوره 378 هزار ساله که فوتون ها قادر به انتشار نبودند همانند دیواری است که جلو لحظه انفجار بزرگ را گرفته و ما هرگز نمی توانیم پشت این دیوار را مشاهده کنیم تا لحظه انفجار بزرگ را ببینیم.
در کیهان شناسی اسم این دیوار
Last Scattering Surface
یا آخرین سطح پراکندگی است.
#نسبیت #فضا_زمان #انفجار_بزرگ
@einstein_chimige
