به عشق معاویه 'یخ در بهشت' بنوشید ! «عبدالله بن احمد | الغدیر
به عشق معاویه "یخ در بهشت" بنوشید !
«عبدالله بن احمد بن حنبل» می‌گفت: من كودک بودم كه پدرم (احمد بن حنبل) دستانم را گرفته بود و مرا از پل عبور می‌داد، وقتي به مسجد رصافه (در بغداد) رسيديم، كوزه‌ی بزرگی را دیدیم كه درون آن شیرینی و شربت خنک بود و گروهي از خدمتكاران نيز که كاسه‌هايی در دست داشتند، مردم را چنین ندا می‌دادند:
به عشق معاوية بن ابی سفيان از این شربت گوارا بنوشید!
من از پدرم پرسيدم: معاويه كيست؟ پدرم در پاسخ گفت: اينها گروهی هستند كه بغض كسی (علي بن ابي طالب) را در دل دارند كه هيچ بهانه‌ای برای طعن و دشمنی با او ندارند و از این رو به دوستی و محبت دشمنانش روی آورده‌اند.
...سمعت الأستاذ أبا القاسم علي بن محمد بن الكيس يقول: [سمعت] أبا بكر أحمد ابن جعفر بن مالك القطيعي في مسجده بعد عشاء المغرب بحضرة جدك أبي القاسم هبة الله بن سلامة المفسر يقول: سمعت عَبْد اللَّهِ بْن أَحْمَد بْن حنبل يقول: كنت أصبو فأخذ أبي بيدي وعبر بي الجسر فمضى إلى جامع الرصافة، فلما انتهينا إلى جامع الرصافة رأينا حبابا فيها السويق والسكر والماء المبرد بالثلج، وخدما في أيديهم الطاسات يقولون للناس: اشربوا على حبّ معاوية بن أبي سفيان!
قال: يا أبة من معاوية؟ فقال: هؤلاء قوم بغضوا رجلا لم يكن لهم إلى الطعن عليه سبيل فأحبوا أعداءه.
پ.ن: این یکی از ده‌ها مصداق از مصادیق ترویج عجیب معاویه، تا صدها سال پس از مرگ او می‌باشد.
مشخصات کتاب: ذیل تاریخ بغداد، محب الدین ابوعبد الله محمد بن محمود بغدادی معروف به ابن نجار بغدادی، متوفای ۶۴۳ هـ. ق، دار الکتب العلمیة، ج ۱۹، ص ۴۴
