چرا کمپین نخریدن در کشور ما شکست می‌خورد؟ با احترام به دوس | بورس، اِماكو
چرا کمپین نخریدن در کشور ما شکست می‌خورد؟
با احترام به دوستانی که می‌گویند نخرید تا ارزان شود باید بگویم که نخریدن در شرایط فعلی نه تنها باعث ارزانی نمی‌شود که ممکن است بعدها باعث گرانی هم بشود!
وقتی در خصوص کالایی تقاضای بی‌موردی شکل بگیرد با نخریدن آن کالا، تقاضای کاذب شکل گرفته از بین می‌رود و افزایش قیمت ناشی از تقاضای کاذب محو می‌شود از طرفی بهای تمام شده‌ی تولید نیز تغییر نکرده بنابراین بازار به حالت عادی خود باز می‌گردد. اما در کشور ما که تورم موجود به علت چاپ پول و تحریم و افزایش نرخ ارز و افزایش دستمزد و ... است نخریدن کالاها موجب ارزانی آن نخواهد شد. کما‌اینکه در گذشته تمامی کمپین‌های نخریدن در کشور ما شکست خورد و سال‌های بعد همان قیمتها خاطره شد!
در شرایط تورمی کشور ما ( که علت آن ذکر شد) نخریدن در کوتاه مدت باعث کاهش تقاضا می‌شود و تولید کننده یا تولیدش کم می‌شود و یا ورشکسته خواهد شد. کاهش تولید باعث کاهش عرضه و درنتیجه کمیابی کالا خواهد شد و قیمتها مجددا افزایش می یابند. مصرف‌کنندگان بار دیگر با دیدن افزایش قیمتها تقاضایشان را افزایش می‌دهند و حتی اقدام به خرید و انبار کردن کالا هم می‌کنند تا از کمیابی در امان باشند. همینکار باعث کمبود بیشتر و افزایش قیمت می‌شود تا جاییکه عرضه آنقدر زیاد شود که تقاضای کاذب از بین برود و قیمتها کمی از پیک خودفاصله بگیرند. بازار تا چند سال ارام می‌شود و دوباره شوک تورمی و افزایش قیمت کالاها اتفاق می‌افتد. در این بین هم دولت‌ها به جای اجرای درست سیاستهای پولی و مالی اقدام به نرخ‌گذاری دستوری برای کالاها و خدمات می‌کنند تا جلوی افزایش قیمت را (که خود مسبب آن بوده اند) بگیرند و درنتیجه ارز ۴۲۰۰ و نرخ دستوری خودرو ... پدید می‌آید که باعث ورشکستگی بنگاه‌ها هم می‌شود و تنها راه چاره دوباره همان ازادسازی قیمت ها می‌شود و این چرخه مرتبا تکرار می‌شود. خلاصه اینکه مسبب افزایش قیمت ها مردم و تفاضای مردم نیست که بگوییم حالا نخرید تا قیمتها پایین بیاید. ارز صنایع قطع شده، هزینه های دستمزد و تولید افزایش یافته و کسی که می‌تواند این وضعیت را درست کند دولت است و نه مردم!
