راهی به رهایی
نرگس سوری
آنتونیو گرامشی از مارکسیستهای هگلی توجه عمدهای به جنبشهای فرودستان داشته است. همین امر او را به یکی از ارجاعات مهم مطالعات فرودستان که در دهه ۸۰ میلادی شکل گرفت، بدل کرده است. گرامشی مواجههای کاملاً انضمامی با مسئلهی جنبش فرودستان دارد و آنچه در این زمینه تئوریزه میکند به تجربه او از تاریخ ایتالیا برمیگردد.
مسئله برای او این بود که به چه دلیل شورشها فرودستان در ایتالیا بیفرجام ماند و علیرغم گستردگی به تغییر وضعیت موجود منجر نشد؟ او صراحتاً پاسخ میدهد به دلیل فقدانِ رهبریِ آگاهانهی شورشهای فرودستان. این پاسخ مبتنی بر فرضهایی است که گرامشی آنها را در یادداشت خودجوشی و رهبری آگاهانه توضیح میدهد. پرسش محوری برای او حول این امر شکل میگیرد که آیا فرودستان میتوانند به نحو خوداتکایی به رهایی دست یابند و به عبارتی از موقعیت فرودستی به موقعیت هژمونی گذر کنند؟
ادامه نوشته را در انگاره بخوانید
Engare.net/way-to-release
رسانه شمایید.
انگاره
@EngareNet
@SocioNet