2021-08-07 23:11:40
پدرم ، تنها يادگار مانده بعد از مادرم نيز رفت!
پدرم، اموزگارى از بيكران اسمانها بود. كتاب دوست، اهل معنا و معرفت، از جنس پاك والمستغفرين بالاسحار.
پدرم را با سجاده و قنوت هاى پر رمز و رازش، اشك هاى اكنده از اتصالش و تسبيح پر صفايش مى شناسم.پدرم عاشق قران بود و كتاب.در شريان هاى وجودش خواندن، فكرت و تفقه موج مى زد.
قلبى داشت سرشار از سادگى و صميميت و نگاهى كه ژرف بود و ظاهر شكن.
هم او و هم مادرم از سالهاى اول كودكى شور و شوق استقبال از كتاب خواندن را در باغ زندگى زنده كردند.
در وجودش مرجان هاى زلال يكرنگى و صفا در عمق بى انتهاى مهربانيش، ترا مى برد به شهر هاى بى حد و مرز سادگى و وفا.
پدرم راوى شكوه طيران در فلق و ابتهاج در شفق بود. پدرم از شبهاى تار گم گشتگى عبور كرده بود و همرهى خضر را در ظلمات زمين در عمق جانش چشيده بود.
پدرم عاشق نيايش بود و كنجكاو در استمزاج مناجات شعبانيه.
ادراكش بر فراز سيستم هاى پردازش مضاعف، شناخت تلويحى و شناخت اشكار پرواز كرده بود و رائحة استنباط شهودى را در افق هاى ناپيداى اسرار تجربه كرده بود.
زير نگاه معصومانه پر از اشارتش ، ترا مى برد به پژواك پر حيات گوهر بيدارى و حضور.
پدرم ياد داد كه متاع غرور آغشته به سالوس هاى هزار رنگ زمانه ترا از طلوع راستين افتاب باز ندارد و نفاق هاى الوده به برترى طلبى هاى خود خواهانه ترا از انتظار صبح نااميد نسازد.
پدرم خطى بس خوش داشت كه شيارهاى هر بخش از حروفش نويد بخش اميد بود و ارامش.
قوى بود و سترگ. سوار بر طوفان حوادث و ياداور لاحول ولا قوه الا بالله العلى العظيم.
استوار بود و مستقل.
ازاد بود و بى اعتنا به زخارف و ظواهر.
پدرم، رفتى و من امروز مات و متحير از تلخى سنگينى نبودنت در بن بست خاطرات مانده ام.
وقتى به خانه ات سر مى زدم هر روز و هر لحظه مرا مى بردى به اسمان نزديك به زمين، به رنگين كمان قرب، به خاطرات حيات بخش مادرم.
يك استكان چاى در كنار تو برايم از معراج انديشه ها فراتر بود و خواندن سطور اتصال والاتر از هاتف بهار.
امروز امدم و نه تو نبودى و نه مادرم.
پدر خوب و مهربان و فرزانه ام، اى رونقى بخش حركت در توقف برخاسته از لحظه هاى سراسيمگى و تنهايي، اى دعوت كننده به معانست با فريادرس لحظه ها، اى اموزگار سخن گو از اشناى نزديك تر از خود به خود، اى ذاكر پرتوى بيكران گل ياس.
اى اموزگار اصالت هاى راستين، اى معلم پرفروغ ايمان به حقيقت حسين ع، اى كلامت ياداور موهبت نرگس.
اى عاشق بى رياى جامعه كبيره و ادب فناى مقربان، اى طالب مى فروش افق هاى استكمال ، اى دوستدار پر شوق نور در تا ريكى هاى زمين ،
تو را به مهربان ترين مهربانان مى سپارم.
#دکتر_سید_محسن_فاطمی
@entekhabe_sabz
1.9K views20:11
ا
