بيائيم #زندگي را دوباره #معنا كنيم ، بيائ | نوای عشق

بيائيم #زندگي را دوباره #معنا كنيم ،
بيائيم زندگي را دوباره #زندگي كنيم

#پيامبران و اساتيد معنوي بشر آمده اند تا #زندگي را اينگونه #معنا كنند كه :

1- زندگي چونان #مسيري است براي #راهپيمايي عظيم بشري . ( الدنيا دار ممر لا دار مقر - امام علي(ع) حكمت 133 )

2- و اين #مسير ، از خدا تا به خدا ، #امتدادي دائمي است .( انا لله و انا اليه راجعون )

3- تا آنجا كه ، #دانه_وجودي خود را ، به #اخلاق_خداوندي بارور كنيم . ( تخلقوا باخلاق الله - بحار الأنوار ، ج 58: 129)

4- بنابراين ، به #ميداني براي #مسابقه ، براي جلو افتادن از يكديگر تبديلش نسازيم .

در اين #مسير :

• #شادماني_دروني ، نتيجه معناي زيباي بالاست كه از زندگي ميكنيم .

لذا:

• #هيچ_چيزي ، ايستگاهي براي #توقف و يا دلبستن به آن نيست. ( لاتاسوا علي ما فاتكم و لاتفرحوا بما اتاكم- حديد 3)

• و #هيچ_اتفاقي، بخودي خود ، بد يا خوب نيست ، بلكه #تجربه اي جديد براي آگاهي بيشتر است. ( و لنبلونكم بشي ء من الخوف و الجوع و نقص من الاموال و الانفس و الثمرات و بشر الصابرين – بقره 155 )

• بنابراين ، هر #اتفاق افتاده اي را ، كه ديگر كاري براي جلوگيري از آن نيست ، فقط #بپذيريم و بهره #آگاهي لازم را از آن ببريم و رها كنيم . ( لقد كان في قصصهم عبرة لاولي الالباب – يوسف 111 )

• #خاطره_سازي از اتفاقات حال و گذشته، آنها را به #ايستگاه_توقف ما بدل ميكند ، نه براي آگاهي و دانايي بيشتر.

• #امروز ، آينده ديروز ماست ، آيا #آرزوهاي ديروز ما ، در آن محقق شده ، يا #حسرتي دوباره ايجاد كرده است ؟

• پس خود را به #آرزوهاي دور و دراز ، براي جبران #حسرتهاي گذشته ي از دست رفته و يا رسيدن به تصوير عاريتي ذهني خود از خوشبختي و #موفقيت_ديگران ، مبتلا نكنيم . ( من اطال الامل اساء العمل – حكمت 36 علي(ع) )

• #روزهاي_آينده خواهند آمد ، چه باشيم و چه نباشيم – پس امروز را درست و #شاد زندگي كنيم .

• #شادماني ، تنها #پاداشي است كه هستي (خداوند) براي بشر به ارمغان گذارده است . (فرحين بما آتاهم الله – آل عمران 170 )

• #خداوند ، چيزي جز #خير و رحمت محض نيست . (نبئ عبادي اني انا الغفور الرحيم – حجر 49 )

• بنابراين ، چيزي جز #خوبي از او به كسي نخواهد رسيد . ( ما اصابك من حسنة فمن الله و ما اصابك من سيئة فمن نفسك – نسا 79)

• پس #بهشت ، تنها #جايگاه_حقيقي است كه او دارد و در اختيار همگان قرار داده است . ( وادخلي جنتي – فجر 30)

• و #جهنم ، نه جايگاهي است حقيقي ، بلكه تنها به آن مقدار كه ما خود را از آن بهشت #محروم مي كنيم ، #خسران گونه عذاب و حسرت خواهيم كشيد . ( ان الانسان لفي خسر الا الذين آمنوا و عملوا الصالحات – عصر 2 و 3 )

• و آن #بهشت ، نه در روياهايي است كه ما پنداشته ايم ، كه عينيت و #تجسم_اعمال اين روزه ماست به هر مقدار كه ميسازيم . ( كل نفس بما كسبت رهينة – مدثر 38)

• اگر در تعامل با ديگران ، #خدايگونه عشق ورزيديم و از #محبت خويش ، بي بهانه بخشيديم ، #بهشت را ، كه چيزي جز شادماني الهي نيست در #وجود_خويش خواهيم يافت . ( لن تنالوا البرحتي تنفقوا مما تحبون – آل عمران 92 )

• و اگر خود به هر آنچه از جنس #دنياي_ماديست وابسته كرديم و بخل گونه ، تلمباري از #ماديات را انبار نموديم و يا نيكي هايي #طلبكارانه ، جهت تخليه بحرانهاي رواني خود را ، در خود انباشت كرديم ، #روح_خود را به اسارت آن خواهيم برد و #جهنم را غمگنانه ، همين جا در آغوش خود خواهيم كشيد . ( و من لهج قلبه بحب الدنيا التاط قلبه منها بثلاث - هم لا يغبه و حرص لا يترکه و امل لا يدرکه – حكمت 228 علي(ع) )

محمد صالحي – 1/11/95
https://telegram.me/naghmehsokout
http://mahsan.rasekhoonblog.com