عالیجناب یک اقلیم
تینا نجفی
خودت گفتی گلبرگ اما به واقع برای این فوتبالِ کوتاه قامت، یک سرو تنومند بودی!
نفس چاق کردن در سایه ات هم عزت می‌خواست!
آن هم وقتی همه می‌دانستند که دیگر «هرگز بدین طراوت سرو چمن نرویَد»
در دورانی که نان در دور چمن گشتن با قاب عکس‌های معروف بود، از آن‌ها دوری کردی و از آن به بعد، دورت کردند از تمام منفعت‌ها!
از دروازه تیم ملی، نیمکت آن و بعدها استقلال..
آن هم وقتی هنوز فرصت نکرده بودی از روی سکوی دومی آسیایی پایین بیایی!
اما جالب است که در هیچ یک از این حذف کردن‌ها، جنمِ مبارزه رو در رو را نداشتند و به خنجر از پشت پناه بُردند.
اصلا زمینی‌ها را چه به «رخ در رخ شدن با ماه»؟
بگذریم..
قافله چند روز دیگر جام در گردن به محضرت می‌آید عالیجناب!
با قافله سالارانی که موجب شدند شهر در خردادِ سیاه، بوی ناصرخان بگیرد!
یکی مانند تو تنهاست و دیگری شبیه تو حرف می‌زند.
@esteghlaljavann
