گام دوم اصلاحطلبان؛ بازگشت به مبانی گفتمان اصلاحطلبی آذر م | حزب اتحاد ملت ایران اسلامی
گام دوم اصلاحطلبان؛ بازگشت به مبانی گفتمان اصلاحطلبی
آذر منصوری، دبیرکل حزب اتحاد ملت ایران اسلامی:
تا یک تحلیل روشن و واقعبینانه از وضعیت ساختار حکمرانی، وضعیت جامعه و در مرحله بعدی از خود و ظرفیتهایمان نداشته باشیم، از مجموعه کنشگرانی که به اصلاح رویکردها و رویههای حکمرانی در کشور فکر میکنند، خشونتپرهیز و قانونمدارند و هر کنشی را در این مسیر تعریف میکنند و ظرفیتهای دیگری که به لحاظ جامعه مدنی در جامعه امروز ایران وجود دارد، تهدیدات، فرصتها، نقاط ضعف و قدرت، هر سه سطحی که گفتم حاکمیت، جامعه و جریانهای سیاسی خاصه جریان اصلاحات، نمیتوانیم مستقیم سراغ این موضوع برویم که در شرایط موجود چه باید کرد.
مسائل جهانی در هر سه این سطوح اثرگذار است. درواقع ما این را پیشفرض در نظر میگیریم که در مواجهه با تحولات جهانی در هرکدام از این سطوح چه تحولاتی در حال جریان و رخ دادن است. اینها همه مسائلی است که ما در حال گفتوگو هستیم و امیدواریم که بتوانیم در هرکدام از این سطوح به یک تفاهم نسبی برسیم، چون اگر این توافق شکل نگیرد این چه باید کردها هم ممکن است هرکدام مسیر خودش را برود، مسیری که یک شکاف آن را در انتخابات سال ۹۸ دیدیم و در انتخابات سال ۱۴۰۰ هم اتفاق افتاد.
بهطورکلی پس از انتخابات سال ۹۶ که بیانیه گام دوم منتشر و به معرض رأی و قضاوت افکار عمومی گذاشته شد و مبنایی شد برای جهتگیریها و رویکردهایی که حاکمیت در پیش دارد، اساساً رفتار حکمرانی را باید متفاوت از قبل از بیانیه ارزیابی کنیم. نخستین پیامدی که در رفتار حاکمیت شاهد بودیم رفتن به سمت یکدستی بود؛ یکدستی در ساختار حکمرانی. قاعدتاً این تصور وجود دارد که باید به تمدن اسلامی برسیم.
حادثه دیماه ۹۶ و آبان ۹۸ در نوع خودش بعد از انقلاب اسلامی یکی از خشنترین مواجههها با اعتراضات مردمی بود و همینطور خشونتی که از طرف معترضین شاهد بودیم. تصور این بود که در چنین شرایطی در انتخابات ۹۸ حاکمیت باید به گونه دیگری عمل کند. اگر ما یکی از الزامات تأمین منافع و امنیت ملی کشور را مشارکت مردم میدانیم، باید حاکمیت زمینه این مشارکت حداکثری را فراهم کند، ولی میبینیم انتخابات در مقایسه با ۹۲ و ۹۴ و ۹۶ به مراتب بستهتر برگزار میشود. در سال ۹۸ طیفی از کاندیدهای سال ۹۴ که ما با فراخوان برای در فهرست گذاشتن پیدا کرده بودیم، بیش از ۶۰ درصدشان ردصلاحیت شدند؛ افراد و نمایندگانی که کمی صدایشان بیشتر شنیده میشد، پیگیر طرحهایی بودند که در راستای تأمین مطالبات مردم بود، فسادستیز و پرسشگر بودند، از ظرفیت و تربیون مجلس استفاده میکردند برای اینکه نهاد قانونگذاری کشور را تقویت بکنند و هم به این سمت بروند که مجلس برآمده از آرای ملت شود.
پروندهسازیها و هر اتفاقی که در این راستا صورت گرفت به اعتقاد من در جهت یکدستسازی بود. این مسئله مهمی است و تحلیل ما را درباره چه باید کرد متفاوت میکند. خیلی از دوستان اصلاحطلب به من میگویند تا ۱۴۰۲ صبر کنیم ببینیم چه میشود. من گفتم تحلیلی که از حاکمیت دارم این است که اگر تا ۱۴۰۲ همین روند ادامه داشته باشد و اصلاحطلبان فقط بخواهند کار انتخاباتی بکنند هیچ اتفاقی نمیافتد، الا اینکه اصلاحطلبان بتوانند قدرت اجتماعی خودشان را افزایش دهند.
بعضی از دوستان تحلیلشان این بود که اگر حاکمیت یکدست شود، مشکل ما در سیاست خارجی حل میشود، این موانعی که دولت پنهان علیه دولتهای غیرهمسو ایجاد میکرد برطرف میشود. البته من چنین تحلیلی نداشتم. در مورد حاکمیت یکدست از ابتدا این پیشبینی وجود داشت که در سیاست خارجی و سیاست داخلی ناکام بماند و نتواند به اهداف خودش برسد. در پروژه آزادسازی نرخ ارز، این یک شوک ناگهانی ایجاد کرد بدون اینکه مقدمات آن در جامعه فراهم شده باشد. از طرفی لازمه اجرای هر طرح اقتصادی این است که رضایت مردم جلب شود نه اینکه در مقابل مردم باشیم و دست در جیب مردم کنیم. جناح تندرو در ابتدا موافق افزایش قیمت بنزین بودند و من خود به شخصه شاهد این حمایت بودم، اما شما دیدید بهمحض اینکه قیمت بنزین تغییر کرد سایتهای آنها شروع به حمله به آقای روحانی کردند. دودستگی موجود در حاکمیت در آن زمان هم مشهود بود./ چشمانداز ایران شماره ۱۳۴
https://bit.ly/3QLanWx
کانال تلگرام حزب:
@ETEHADMELLATIRAN