‏از ماه ⁧ #محرم⁩ گفتند اما ما آبان را دیده ایم. ‏از رقیه گفتن | فریبرز کرمی زند

‏از ماه ⁧ #محرم⁩ گفتند اما ما آبان را دیده ایم.

‏از رقیه گفتند اما ما ⁧ #مونا_نقیب⁩ را دیده ایم.

‏از سنگدلی حرمله گفتند اما ما دل سنگ تیراندازان نظام را دیده ایم.

‏از تشنگی در کربلا گفتند اما ما تشنه لب بودن خدانور را دیده ایم.

‏از دست های بریده و شکسته گفتند اما ما دست شکسته مجیدرضا رهنورد را دیده ایم.

‏از خردسالی علی اصغر گفتند اما امیرعلی موسی کاظمی را دیده ایم.

‏از بی تابی اما همراه با صلابت مادران گفتند اما بی قراری ماه منیر و صلابت تمام مادران داغدار را دیده ایم.

‏از استقامت و صحبت های محکم زنان گفتند اما ما فاطمه سپهری ها را دیده ایم.

‏از مهر برادری در کربلا گفتند اما ما برادران افکاری را دیده ایم.

‏از دوستی و وفای به عهد در کربلا گفتند اما ما شهریار محمدی ها را دیده ایم.

‏از رعنایی و زیبایی جوانان کربلا گفتند اما ما حمیدرضا روحی و مهران سماک و صدها جوان رعنای جانباخته را دیده ایم.

‏از حمله به خیمه ها گفتند اما ما هجوم نیروهای سرکوب را به منازل مردم دیده ایم.

‏از کتک زدن زنان در کربلا گفتند اما ما کشیدن موی سر زنان و شکستن استخوانهایشان را در خیابانهای ایران دیده ایم.

‏از چشم های گریان در کربلا گفتند اما ما چشم های پر از خون را دیده ایم.

‏از عمر سعد گفتند که به دنبال پست و مقام بود اما ما امثال نیما نکیساها را دیده ایم.

‏از نوجوانان در کربلا گفتند اما ما ابوالفضل آدینه زاده ها را دیده ایم.

‏از زخمی های بی مداوا در کربلا گفتند اما ما دزدیدن مجروحان از بیمارستانها را دیده ایم.

‏از شکنجه اسرا توسط یزیدیان گفتند اما ما پیمان گلوانی ها را دیده ایم.

‏از فرار کودکان از چادرها برای حفظ جانشان گفتند اما ما کشته شدن کودکان با حمله شیمایی در مدارس را دیده ایم.

‏از هل من ناصر، گفتند اما ما نامه کمک خواهی جوانان خانه اصفهان را دیده ایم.

‏از بی رحمی نسبت به زنانی که بر بالین زخمی ها رفتند گفتند اما ما آیدا رستمی ها را دیده ایم.

‏از جنازه های روی زمین در دشت کربلا گفتند اما ما پیکر مهدی حضرتی ها را در کف خیابان دیده ایم.

‏از تخریب قبور گفتند اما ما شکستن سنگ قبر ها و بی حرمتی به مزار ها را دیده ایم.

‏از ندادن اجازه و برهم زدن مراسم سوگواری کشته شدگان گفتند اما ما لشکر کشی در مراسم عزای آیلار حقی ها را دیده ایم.

‏از اینکه نمیخواستند محل دفن کشته های کربلا مشخص باشد گفتند اما ما صدها جانباخته بی نشان را دیده ایم.

‏از حق طلبی و برحق بودن کربلائیان گفتند اما ما مردم حق طلب و برحق ایران را در خیابانها دیده ایم.

‏از آوارگی بازماندگان کربلا گفتند اما ما صدها هزار پناهنده بی پناه را دیده ایم.

‏از قساوت شمر گفتند اما شمر در کربلا یکی بود ما اینجا هزاران از شمر بدتر را دیده ایم.

‏از خولی گفتند که به طمع انعام بود اما ما اینجا خولی های کارت هدیه در دست خونچکانشان،فراوان دیده ایم.

‏از به نامردی زدن ها گفتند اما ما نامردی در حق یحیی رحیمی ها را دیده ایم.

‏از غریبی تاسوعا گفتند اما ما غریبی را در نیزارهای ماهشهر دیده ایم.

‏از حمله وحشیانه و نابرابر در عاشورا گفتند اما ما دوشکاه ها را در جوانرود و سمیرم و قتل عام های آمل و جای جای ایران دیده ایم.

‏از حمله به وقت نماز گفتند اما ما نمازگزاران غلتیده به خون را در زاهدان دیده ایم.

‏از استقامت ‌و مقاومت گفتند ما آبدانان و رشت و بروجرد ها را دیده ایم.

‏از حر گفتند اما ما منصوره سگوند را دیده ایم.

‏از یزید گفتند اما ما خامنه ای خونخوار را دیده ایم.

‏از مظلوم‌ بودن کشته های کربلا گفتند ما مظلومیت ⁧ #مهسا_امینی⁩ ها را دیده ایم.

‏از کربلا گفتند اما ما ایران را دیده ایم.