در خصوص آن بخش از نافرمانی های مدنی جمعی مانند #اعتصابات_سر | فریبرز کرمی زند
در خصوص آن بخش از نافرمانی های مدنی جمعی مانند #اعتصابات_سراسری در مشاغل و صنایع مختلف ، این موضوع را در نظر بگیریم که برای براندازی و سرنگونی رژیم این اقدام( #اعتصاب) باید به قصد از کار انداختن سیستم حاکم و از دور خارج کردن آن باشد و اگر صرفا منجر به اختلال جزیی و مقطعی در سیستم شود علاوه بر عدم نتیجه مطلوب موجب کاهش امنیت افراد حاضر در آن نیز می شود.
یعنی رژیم بعد از رفع اختلال موقتی در زمان کوتاهی (حالا به هر روشی اعم از تهدید تا وعده و وعید)به دنبال مسبب های آن یعنی لیدر ها و افراد تاثیر گذار می رود و این ضریب امنیت کارگران و کارکنان مجموعه و مجموعه ها را کاهش می دهد اما اگر این اقدام به گونه ای باشد که سیستم را کاملا فلج کرده و از کار بیندازد عملا ماشین سرکوب رژیم هم از دور خارج میشود و مسیر برای سرنگونی هموار تر خواهد شد.
فراموش نکنیم اعتصابی که صرفا جهت اختلال موقت در سیستم باشد نوعی تلنگر و حرکت اعتراضی است تا مجموعه مسئول و حاکمیت را متوجه خواست ها و رفع کاستی ها بکند.(که در مورد ایران امروز ما کارایی ندارد زیرا صرفا هدف سرنگون کردن حکومت ناکار آمد و جنایتکار جمهوری اسلامی است)
اما اعتصابی که به قصد براندازی حکومتی فاسد و نالایق که سالهاست به نیاز مردمان کشور توجهی نکرده، شکل بگیرد باید سیستم را از کار بیندازد به گونه ای که توان هر نوع حرکت سریعی از حکومت برای مقابله و رفع آن ممکن نباشد.
