میدونی دوست داشتن یه آدم از کجا شروع میشه؟ اینکه فکر می کنیم ا | ─═ঊঈ╣فـانــوس╠ঊঈ═─
میدونی دوست داشتن یه آدم از کجا شروع میشه؟ اینکه فکر می کنیم اون آدم با بقیه فرق داره... در واقع از لحظه ای که ما شروع به تخیل می کنیم این حس علاقه ایجاد میشه... این تخیل احتمالا ریشه در نیازها و خواسته های برآورده نشده جسمی و روحی ما داره... در واقع عده ای از ما علاقمند به تخیلاتمون میشیم... این شروع ساختن بت زندگیمون هست...و تکرار این ساخت و ساز در دوره های مختلف زندگی و پرستش بیمارگونه اون... من اینجا نمیخوام بگم که این حس اسمش عشق نمی تونه باشه... تعاریفی که از عشق وجود داره متعدده و من سعی می کنم به تمام اون ها احترام بگذارم چون فکر می کنم عشق از منظر هر قلب و روحی میتونه شکل منحصر به فردی داشته باشه... مشکل من وسعت بی مرز تخیلات و صفات مجذوب کننده ای هست که ما برای طرف مقابل تصور می کنیم و شیفته اش میشیم... مادرم همیشه میگه همه آدم ها خوبن، پدرم مشکوک تر از این حرفاست... ولی من ترجیح میدم اگر قراره عاشق کسی بشم با چشم باز برم سمت این انتخاب علاقه... به نظر من اصلا مهم نیست که طرف مقابل چه اخلاق و چه فرهنگ و چه ظاهری داشته باشه نه که مهم نباشه ولی من میتونم هر کس رو با هر شرایطی انتخاب کنم و تا هر جایی که بتونم و بخوام پای انتخابم بایستم به شرطی که با چشم باز ببینم که دارم چه کسی رو انتخاب می کنم... این میتونه شکل منطقیه انتخاب یک عشق باشه و در ادامه برای من کمترین میزان دلسردی و سرخوردگی رو به همراه داشته باشه... قطعا اگر بدونم عاشق چه کسی با چه فرهنگ و اخلاقی شدم ازش توقعات خارج از این دایره نخواهم داشت... و درگیری های کمتری در رابطه در انتظار هر دوی ما خواهد بود... یادمه یه دوستی تمام بهار و تابستون رو نشست پای یه درخت که سیب بده...اما گلابی نصیبش شد و اون بعد از این واقعه با خشم در دفتر خاطراتش نوشت همه درخت ها دروغگو هستند... بیچاره درخت ها...! فقط به این خاطر که دوست عزیز من قابلیت تشخیص درخت گلابی رو از سیب نداشت
