مهدی جمشیدی، سخنران نزدیک به حکومت: «۴۰ درصد کشف حجاب زنان ایران مربوط به قبل از اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ بوده.» این اظهارنظر او در مناظره با صادق زیباکلام، در کانال یوتیوب «آزاد» بیان شده.
او می‌گوید که بی‌حجابی در ایران از اوایل دهه ۹۰ برنامه‌ریزی و اجرا شد. استناد او به پیمایشی حضوری است که گفته می‌شود پژوهشکده باقرالعلوم، وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی انجام داده.
این «پیمایش» در خرداد ۱۴۰۲ با مشارکت ۹۹۲ نفر از زنان بی‌حجاب مناطق ۲۲گانه شهر تهران انجام شده. در سایت پژوهشکده باقرالعلوم روش‌شناسی این پیمایش و جامعه آماری آن توضیح داده شده. نتایج آماری پیمایش می‌گوید از این تعداد زن بی‌حجاب که مورد پرسش قرار گرفتند، ۳۸.۹ درصد از قبل از اعتراضات ۱۴۰۱ هم حجاب نداشتند. در نتیجه‌گیری تحلیلی آمده «فقدان سیاست منسجم و اعلام‌شده موجب افزایش نرخ بی‌حجابی شده و «اعمال سیاست‌های کنترلی جدی» می‌تواند یکی از راه‌حل‌ها باشد. این پژوهشکده، وابسته به سازمان تبلیغات اسلامى، از نهادهای مدافع اعمال حجاب اجباری در ایران است. آقای جمشیدی نظرسنجی یک نهاد غیر مستقل را که از حدود هزار زن در تهران به عمل آمده، به همه کشور تعمیم می‌دهد.
ایرادات متعدد؛ از سوگیری در طرح پرسش‌ها و انتخاب جامعه آماری و سیاسی کاری گرفته تا امکان دستکاری نتایج نظرسنجی می‌تواند از دلایل بی اعتباری پیمایش‌های صورت گرفته به دست این نهادهای غیر مستقل ذی‌نفع باشد.
در سال ۱۴۰۲ و پیش از آن هم گزارش‌های تحت عنوان «پیمایش‌های ملی» حوزه حجاب در رسانه‌های نزدیک به حکومت منتشر شد. یکی از نمونه‌های مهم آن، پیمایشی بود که ادعا می‌شد از تجمیع «نتایج ۶ پیمایش و مطالعه کلان ملی»است، از سوی انجمن دانش آموختگان علوم اجتماعی دانشگاه تهران منتشر شد. در سایت دانشگاه تهران اثری از این تحقیق به چشم نمی‌خورد و در گزارش رسانه‌های داخلی روش تحقیق این «پیمایش ملی» و جامعه آماری آن توضیح داده نشده. درباره انجمن دانش آموختگان علوم اجتماعی دانشگاه تهران و اعضای آن هم اطلاعات دقیقی وجود ندارد.
باتوجه به شواهد موجود می‌توان گفت نظرسنجی درباره حجاب اجباری در ایران، تا زمانی که به دست یک نهاد مستقل و علمی، با روش‌شناسی مشخص، دقیق و شفاف انجام نشود فاقد اعتبار بوده و قابل استناد نیست. فکت‌نامه به این ادعا نشان
گمراه‌کننده می‌دهد.
در فکت‌نامه بخوانید
در تلگرام بخوانید
@Factnameh
