ترسِ از مردم و هراسِ از سقوط چنان بر جانِ استبداد نشسته است که | فرج سرکوهی

ترسِ از مردم و هراسِ از سقوط چنان بر جانِ استبداد نشسته است که در هر گامِ سرکوب‌گرانه‌ی او پیدا است.
اکنون هرچه حکومت می‌کند از عمرِ او می‌کاهد.
.
انقلابِ مردم روندی است پیچیده با گام‌ها و تجلی‌های رنگارنگ.
سرنگونی استبدادِ دینی/رانتی/نظامی حاکم نیز چشم‌اندازی است محتوم و گریزناپذیر.
حکومتِ آدم‌کش اما نمی‌داند که ایرانِ، به رغمِ سرکوب‌های ناانسانی، «با ذخیره‌ی آینده می‌پزد»و در انتظارِ قیام است.
«آن سوی استقامت دیواری است
در کشوری به خواب نگنجیده
شهری که در چراغ اقامت دارد
شهری که با ذخیره‌ی آینده می‌پزد
شهری که انتظارِ قیامت دارد»
.
بندی از یکی شعرهای محمدعلی سپانلو
عکس: از کارهای علی رضا اسپهبد